| |
Σε τούτη τη μονάκριβη στιγμή
Ακροβατείς σαν πάνω σε σχοινί
Αναπολείς, θα ’θελες να ’σουνα παιδί
Μπροστά σου να ’χεις μια αρχή
Σ’ αυτή να έδινες το πρώτο σου φιλί
Να της ψιθύριζες στ’ αυτί
Την πιο ωραία μουσική
Τίποτα να μη μοιάζει ίδιο με το πριν
Στον εαυτό σου έτσι από θεατή
Να δώσεις ρόλο πρωταγωνιστή
Κανείς δεν ξέρει αν άργησες πολύ
Παρά μονάχα η ίδια η ζωή
Και εκεί στου δρόμου τη στροφή
Χωρίς ανάσα δίχως άλλη προσμονή
Μοιάζει να παίζεις στη σκηνή
Πρόζα, πέρα για πέρα ελκυστική
Και σαν το σούρουπο ακολουθεί
Η αύρα η θαλασσινή
Χορεύει σαν φιγούρα αληθινή
Στη γεύση του τσιγάρου τη μισή-μισή
Απόχρωση ιδανική παίρνει η συνάντηση αυτή
Και η ψυχή αν και περίεργα αντηχεί
Δε φτάνει ν’ αναρωτηθεί
Διόλου το πως και το γιατί
Και η ώρα φτάνει η λυτρωτική
Του ενός από του άλλου το άρωμα να έχει το κορμί
Και η φλόγα τους μία να γίνεται σαν φλόγα από κερί
Πέρα από κάθε λογική
Κανείς δεν ξέρει ποια είναι τάχα η αφορμή
Το τίποτα σαν γίνεται λίγο από μαζί
Λάθος αν είναι ή σωστή η εποχή
Υπόθεση είναι όμως και των δυο προσωπική
Μιας και πετούσαν χρόνια σε κλειστό κλουβί
Δίχως κελάηδημα μα μέσα στη σιγή
Να αντικρίσουνε απάτητη ακτή
Ή την κορυφή που τους χαρίζουνε οι 12 Θεοί
Δική τους να την κάνουνε γιορτή
Να πάψουνε να μοιάζουν ναυαγοί
Λιακάδα να τη ζωγραφίσουν καλοκαιρινή
Και όχι μπόρα φθινοπωρινή
Μα ακόμα και αν αυτό συμβεί
Σίγουρα και στων δυο τη μνήμη θα ’χει χαραχθεί
Έστω μια τόση δα στιγμή ιδεατή
Και ας έχει σπάσει η πιο μελωδική χορδή
Θα ’χει ταράξει όμως χρόνων τη σιωπή
Καθώς το νήμα θα ’χει κινηθεί
Και αν το κουβάρι από μόνο του μπλεχτεί
Αυτό θα έχει η ιστορία αυτή για να διηγηθεί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
