| |
| | ο κρύσταλλος τους έρωτα |  | | | απολαύστε, δακρύστε, και άν σας αρέσει αντιγράψτε το κείμενο και επικολλήστε | | |
Κάποτε, στου Βιετνάμ μιά μικρή επαρχία κυβερνήτης ήταν ένας τοπικός άρχοντας ονομαζόμενος Nuhn Li Te, του οποίου η σύζυγος ονομαζόταν An και είχαν μιά κόρη με το όνομα Nam, η κατοικίατους ήταν ένα κάστρο στην όχθη ενός ποταμού.
Η Nam απο μικρή μικρή σε όλο το κάστρο – κατοικίατους μέσα παντού έπαιζε, αλλα προτιμούσε στου κάστρου τον πύργο τον πιό ψηλό όροφο ένα δωμάτιο, απο εκεί κάθε μέρα κοίταζε, σεργιανούσε ώς μακριά του ποταμού το όμορφο τοπίο. Σάν μεγάλωσε, ήταν καιρός να διαλέξει το δικότης δωμάτιο. Και διάλεξε εκείνο το δωμάτιο στον πιό ψηλό όροφο του πύργου. Εκεί καθημερινά περνούσε σχεδόν ολόκληρη τη μέρα, κεντούσε, διάβαζε, κοίταζε σεριανώντας ώς μακριά το ποτάμι.
Μιά μέρα, απο το παράθυρο άκουσε ένα τραγούδι, υπέροχο, γοητευτικό. Έτσι υπέροχα ποιός τραγουδούσε; Απο το παράθυρο κοίταξε στο ποτάμι, είδε μιά βαρκούλα με έναν νεαρό ψαρά, εκείνος τραγουδούσε τόσο υπέροχα! Απο τόσο μακριά, του νεαρού ψαρά το πρόσωπο δέν το διέκρινε, αλλα απο την υπέροχη φωνή ήταν ήδη ερωτευμένη με εκείνον, ήταν σίγουρη οτι καθώς η φωνή έτσι και το πρόσωπο του ψαρά ήταν υπέροχο.
Απο τότε ερωτευμένη κάθε μέρα καθόταν και απο το παράθυρο κοίταζε τον νεαρό ψαρά και απολάμβανε ακούγονταςτον έτσι υπέροχα να τραγουδάει.
Μιά μέρα, περιμένει να ακούσει το τραγούδι, αλλα τραγούδι δέν ακούγεται, ο νεαρός στο ποτάμι δέν φαίνεται. Την επόμενη μέρα, το ίδιο, μιά ολόκληρη εβδομάδα το ίδιο, ο νεαρός δέν φαίνεται, το τραγούδι δέν ακούγεται. Η Nam μιά ολόκληρη εβδομάδα δέν έτρωγε, δέν μιλούσε. Η υπηρέτριατης ανησύχησε, πήγε είπε την ιστορία στης Nam τους γονείς.
Τότε της Nam ο πατέρας στέλνει ανθρώπους να ψάξουν τον νεαρό ψαρά. Τον βρήκαν σε ένα γειτονικό χωριό. Ο νεαρός αυτός ονομαζόταν Tan. Του ζητάνε να έρθει στο κάστρο. Έρχεται και ανεβαίνει στον πύργο στο επάνω δωμάτιο, όπου η Nam κάθεται σε μιάν άκρη. Ο νεαρός (απο του δωματίου την απέναντι άκρη) τραγουδάει και της Nam η ψυχή λιώνει απο έρωτα. Ο πατέραςτης ο Nuhn Li Te της λέει: «Nam, αυτός είναι ο Tan, ο νεαρός που αγαπάς». Τότε ο Tan πλησιάζει στη Nam, αλλα καθώς πλησιάζει, η Nam αρχίζει παρατηρεί του Tan πρόσωπο και «μουτρώνει»: ο Tan στης Nam τα μάτια δέν είναι όμορφος! Με τα δυότης χέρια σκεπάζει το πρόσωπότης και φωνάζει: «όχι! όχι! δέν τον θέλω! δέν τον θέλω! πάρτετον απο’δώ! να φύγει!».
Τότε, τί να κάνει, ο Tan επιστρέφει στο χωριό, καταλυπημένος… Λίγο που είχε την ευκαιρία να δεί την Nam, την ερωτεύτηκε, τόσο που σε λίγες μέρες απο του έρωτα τον πόνο ο Tan πέθανε. Το βράδυ οι συγγενείςτου έχουν τοποθετήσει του Tan το νεκρό σώμα σε ένα εσωτερικό φέρετρο, την άλλη μέρα να τον θάψουν.
Σάν ήρθε η επόμενη μέρα το πρωί οι συγγενείςτου έρχονται, στο φέρετρο επάνω βρίσκουν έναν μικρό λαμπρό πολύτιμο λίθο, ένα μικρό κρύσταλλο. Έκπληκτοι, πηγαίνουν το κρύσταλλο στης επαρχίας τον κυβερνήτη, που είναι ο Nuhn Li Te, ο πατέρας της Nam. Ο Nuhn Li Te παρατηρεί και λέει: «είναι ο κρύσταλλος του έρωτα». Παραγγέλνει και του φέρνουν τσάι σε ένα φιλτζάνι. Ρίχνει το κρύσταλλο μέσα στο φιλτζάνι με το τσάι, και τότε μέσα στο φιλτζάνι βλέπουν τη μορφή ενός νεαρού που κωπηλατεί σε μιά μικρή βάρκα. Τότε ο άρχοντας ο Nuhn Li Te πρόφερε τα εξής λόγια: “No tinh chua tra cho ai, Khoi Tinh mang ocuong tuyen dai chua tan”, τα οποία στα βιετναμέζικα σημαίνουν «όσο του έρωτα το χρέος παραμένει, του έρωτα ο κρύσταλλος δέν διαλύεται μετά απο τον θάνατο».
Στο Βιετνάμ, όπως και στην Κίνα, υπάρχει η αντίληψη οτι ο έρωτας περνάει και στην επόμενη ζωή: όταν ένα ζευγάρι ερωτευμένο πεθαίνει, τότε και στην επόμενη ζωή, όταν ξαναγεννηθούν σε νέο σώμα, εκείνα τα δύο άτομα ξανά θα συναντηθούν και θα ερωτευθούν. Και όταν δύο άτομα συναντιούνται και ερωτεύονται, λένε οτι απο την προηγούμενη ζωήτους ήταν ερωτευμένα.
Λοιπόν, όταν η Nam είδε μέσα στο φιλτζάνι με το τσάι τη μορφή του νεαρού στη βάρκα, αποφάσισε και έκανε το εξής: πήρε το φιλτζάνι και ανέβηκε στο δωμάτιοτης, στον πύργο επάνω. Κάθεται και κρατάει το φιλτζάνι (που μέσα είναι το κρύσταλλο) πάνω στα γόνατάτης, και αρχίζει κλαίει, κλαίει… τα δάκρυατης πέφτουν μέσα στο φιλτζάνι και το κρύσταλλο αρχίζει να λιώνει· εκείνη κι άλλο δακρύζει, ώσπου με τα δάκρυα το κρύσταλλο τελείως διαλύεται. Τότε η Nam απέμεινε ασάλευτη, σώμα άψυχο· η ψυχήτης πιά έφυγε για μιάν άλλη ζωή, εκεί να συναντήσει τον Tan.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | το καλό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι καλό· το κακό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι κακό. | | | |
|
malkon64
16-09-2021 @ 14:46 | Θλιμένα -ερωτικά απραγματοποίητο και με Τέλος (τραγικό) . . . | | anuya
17-09-2021 @ 14:33 | θα μπορούσε να είναι πρώτης ποιότητας αρχαία τραγωδία. Δι' ελέου και φόβου περαίνουσα την κάθαρσιν. Η όλη τραγικότητα φέρνει την κάθαρση στην ψυχή του αναγιγνώσκοντος. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
