| |
Σε τούτη την ξέρα που φυτρώνουμε μόνοι μας
ωσάν αγριολίδια,
καμιά σταγόνα νερού ποτέ δεν επήγε χαμένη.
Γενιές και γενιές βλαστοσύραμε
με μια στάξη μονάχα ανάδοση* .
Σ' αυτές τις στρατιές των βοτάνων
κανένας ανθός ποτέ δεν επήγε χαμένος
ως κουβαλούσαν την πραμάτεια του έρωτα.
Σ' αυτές τις πλαγιές της πατρίδας
κανένας θάνατος δεν επήγε χαμένος,
καμιά σταγόνα του αίματος δεν εξεστόχησε μέσα στο χώμα,
της λευτεριάς τις ρίζες μια-μια σαρκοθρέφοντας.
Σ' αυτές τις πλαγιές των ποιμένων,
λέξη καμιά, απ' τα χείλη του λόγου,
ποτέ της δεν έπεσε κάτω, κούφια χαμένη,
ως ροβολούσαν συνάρματες
απ' τις κορφάδες του χρόνου,
το ριζικό της φυλής κουβαλώντας
απάνω στους ώμους τους.
Ανάδοση* Η υγρασία του εδάφους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
