| |
Απόλαυσα τη ζωή ,φτάνει.
Σε άγνωστους δρόμους σκοτεινούς οδεύω .
Ύπαρξη ,αισθήσεις, φόβος .
Δε φοβάμαι γιατί δε θα υπάρχω
Μια ύστατη ,μου έμεινε ματιά
τι να δω για τελευταία φορά;
της άνοιξης την ομορφιά ;
όχι είναι μακριά,
της θάλασσας την απεραντοσύνη;
όχι μου φέρνει σκοτοδίνη
τι να πρωτοειδώ;
Πόσο γλυκό να ονειρεύεσαι εφ' όρου ζωής
εκείνη που αγαπάς!
Πόσο υπέροχο να έχεις τη μορφή της
εμπρός σου την ώρα της αναχώρησης.
Νιότη μου όμορφη
νιότη γεμάτη ελλείψεις και στερήσεις
χαμένες ψευδαισθήσεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
