| |
Γύρνα με πίσω…
Εκεί που τα φύλλα θροΐζουν
στο Αυγουστιάτικο αεράκι.
Εκεί που οι βελανιδιές και τα πλατάνια
απλώνουν τους ίσκιους τους
χορεύοντας στις όχθες του ποταμού.
Εκεί που το νερό ξεπλένει τις σκέψεις
κι αδειάζει το σώμα από κάθε βάρος.
Γύρνα με πίσω…
Εκεί που η πέτρα γυμνή
χορεύει αγκαλιά με τη θάλασσα
και το κύμα ψιθυρίζει την αυγή στον ήλιο,
γι’ αυτά που γίνονται τη νύχτα,
για ό,τι άκουσε και ό,τι είδε
στο Φεγγάρι και στις βάθρες,
στα σοκάκια με τα κλειστά παράθυρα.
Γύρνα με πίσω …
Εκεί που η μνήμη ξύπνησε
στο αέναο σώμα του Σάος
και φώτισε της ζωής τους δρόμους όλους.
Να σταθώ ξανά πάνω στο βράχο,
να σηκώσω τα χέρια στο φως.
Εκεί, που η αιώνια μήτρα το γέννησε
κι ακόμα κει στέκει, κρυμμένη, με φτερά απλωμένα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
