| Ανεμοδαρμένες κορυφές..
οι απούσες καλημέρες.
Με αδειάζει το κρυφό σου απόμακρο.
Εγώ ήθελα να με θες ..
όχι ήττες προκαθορισμένες.
Στον βυθό μου ήσουν ..εκλεκτό όστρακο.
Στα θολά πρωϊνά ..
με μια ανείπωτη μελαγχολία.
Καμιά ελπίδα δεν φαίνεται,
να κατευνάσει την αδικία.
Δεν θέλησα το "εμείς" για τα μάτια του κόσμου.
Στα σκοτάδια μου.. σε ήθελα για φως μου.
Σου είχα βάθη αγάπης,
μου είχες ύψη απάτης.
Σου είχα καθαρό ουρανό.
Το πέταγμά σου ανενεργό.
Σου είχα πανσέληνες βραδιές.
εσύ τρικυμίες αιχμηρές.
Τα χέρια σου δεν ήξεραν από αγκαλιές.
Είχαν μάθει στις πισώπλατες μαχαιριές.
Τ' ανομολόγητα ..απότομη πλαγιά,
με διακινδυνεύουν εντατικά,
φυσάει χθες .. φυλλοβόλο το τώρα.
Το "για πάντα" αποδείχθηκε πλαστό..
Και στου παρακάτω το πλατό,
οι αντοχές παραδομένες στην ανηφόρα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|