Γυναίκα με τα στρας μη γίνεσαι βοριάς
σε ξένα μέρη για να πας
με το κορμί μου να μιλάς τη γλώσσα της καρδιάς.
Όταν αστράφτουνε με μιας επάνω σου τα φλας
στη σκέψη σου να με κρατάς,
φεγγοβολιά να μου σκορπάς της θείας σου ομορφιάς.
Γυναίκα με τα στρας να μου χαμογελάς
όταν μου γίνεται βραχνάς ο ψεύτικος ντουνιάς.
Για μένα να πονάς και να καρδιοχτυπάς,
απ’ το κακό να με φυλάς σαν σκέπη Παναγιάς.
Γυναίκα με τα στρας να μη με τυραννάς
και τα όνειρά μου μην πετάς
όπως τη γόπα που πατάς, μα στ’ άστρα να με πας.
Σαν απ’ το σώμα μου περνάς σαν λάβα να κυλάς,
σαν γιάτρισσα της μοναξιάς
μες στο σκοτάδι της νυχτιάς βαθιά να μ’ αγαπάς.
Γυναίκα με τα στρας να μου χαμογελάς
όταν μου γίνεται βραχνάς ο ψεύτικος ντουνιάς.
Για μένα να πονάς και να καρδιοχτυπάς,
απ’ το κακό να με φυλάς σαν σκέπη Παναγιάς.
