| |
Ηρθε το χαραμα και δεν ξερω που να σαι
που τον καφε σου θα πιεις το πρωι
τους λογισμους σου αφηνεις αλλου και κοιμασαι
και σαν θηριο νιωθω μεσ' στο κλουβι
Καθε που ερχετε το χαραμα φοβαμαι
καθε που φεγγει ελπιδα γεννα
σκεφτομαι θαρθεις και μονη δεν θα'μαι
την παρουσια σου σαν νιωσω ξανα
μολις το φως απ'την γριλια περασει
των κλειδιων σου τον ηχο ακουσω ξανα
τελειωσε παλι και τουτο το βραδυ
δεν με φοβιζει το χαραμα πια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
