| |
Κοιτάζω έξω από το παράθυρο στον ορίζοντα ,ψάχνω για ζωή στον έρημο τόπο που ζω .
Φαντάζομαι ότι βλέπω ένα πρόβατο αλλά δυστυχώς είναι ένας ξεραμένος σβώλος από χόρτα του φθινοπώρου, όπως αυτά που κυλούν τρελά στη φορά του αγέρα.
Επέλεξα τον έρημο τόπο να ζω για να ξεφύγω ,ήθελα ένα μικρό σπίτι ,ένα τραπέζι ,μια καρέκλα κι ένα τζάκι για τα κρύα του χειμώνα. Το πέρασμα του χρόνου άλλαξε τα πάντα έβγαλα μια φωτογραφία να συγκρατήσω την περιρρέουσα αστάθεια και τη μετέτρεψα σε απόχρωση σέπιας δείκτη της εγκατάλειψης και της χρωματικής ισοπέδωσης.
Στο τόπο μου όταν κάποιος ξεχώριζε από τους πολλούς για τις επιδόσεις του στον πνευματικό,
πολιτικό , αθλητικό ή επιχειρησιακό χώρο γινόταν αντικείμενο σχολιασμού και χλευασμού.
Αιτία το σύνδρομο κατωτερότητας των ηλιθίων. Ζούμε στην εποχή των υποκριτών και της απαξίωσης των ικανών. Επιβάλλεται το κακό και η μετριότητα δυστυχώς.
Στον τόπο που ζούσα υπήρχαν πολλοί προδότες αυτό όμως δεν το λέγαμε πουθενά ,είχε πολλούς δωσίλογους κι αυτό επίσης δεν το λέγαμε ποτέ πουθενά κι αυτοί όπως και οι απόγονοί τους ευημέρησαν. Όπως είναι γνωστό ο φτωχός μου τόπος έχει πολλούς κερδοσκόπους ,πολλούς πλούσιους και επίσης πολλούς φτωχούς ,δειλούς ,απάτριδες ,ψεύτες άδικους και ανόητους αυτούς δεν τους συγχωρώ. Συγχωρώ μόνο τους αδικημένους και τους φτωχούς στο πνεύμα, γι αυτούς αξίζει κάποιος ν΄ αγωνιστεί. Ο τόπος μου έχει και καλούς ανθρώπους αλλά δεν κάνουν τίποτα
να το δείξουν.
Η μέρα μου ήταν σταθερή όπως όλες οι άλλες ,η σταθερότητά της μου θύμισε συλλεκτική πεταλούδα με καρφίτσα καρφωμένη πάνω της ,ήταν ημέρα γεμάτη αλκοόλ και συζήτηση με τον εαυτό μου δίχως θέμα ,το τέλος της μέρας συνοδεύτηκε κι από την ήττα των ποδοσφαιριστών της ομάδας μας, έτσι έμεινε μονάχα η διέξοδος της ποίησης που κι αυτή μου θυμίζει σάπιο κρέας αφημένο στον ήλιο γιατί αυτό που γράφω δεν είναι ποίηση όπως την ορίζουν οι παλιοί μεγάλοι δάσκαλοι , δεν είναι η ποίηση που θέλω ......
Κάποιος χτυπάει την πόρτα μετά από πολύ καιρό τι ν' αγοράσει ή να πουλήσει εδώ στον έρημο τόπο που ζω; Κανένας δε γνωρίζει . Κάποιος χτυπά την πόρτα ,είναι μια σκοτεινή ψιλόλιγνη σκιά με μια ματωμένη και σκουριασμένη κόσα στον ώμο . Τελικά αποδείχθηκε παραίσθηση . Σίγουρα φταίει η τηλεόραση και η ποιότητα των εικόνων της.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
