Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 24
 
Το πορτραίτο
Στο λευκό σαλόνι
Σε κοίταζε
Μόνο όταν
Αποκαμωμένος επέστρεφες
Με μια έκφραση
Άφατης αγάπης
Γιατί ναι..
Σίγουρα σε αγάπησε
Πριν πέσει στη παγίδα
Εκείνης
Της επίχρυσης κορνίζας
Κι εσύ
Κάθε φορά
Που το κοιτάς
Το βλέμμα χαμηλώνει
Νιώθεις
Να χάνεται το φως
Ξέρεις
Πως είναι εκεί
Μα τίποτα δεν βλέπεις


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Αγιοβλασιτης
19-10-2021 @ 18:23
..ιδιαίτερο.. ::theos.::
malkon64
19-10-2021 @ 19:33
Πολύ Ωραίο !!! ::yes.:: ::yes.::
-Ειρήνη-
21-10-2021 @ 09:47
Ιδιαίτερο όντως... μου θύμισε τον καλλιτέχνη στην "κάλπικη λίρα", που μιλούσε στο πορτραίτο της...κι εκείνη τον είχε αγαπήσει πριν τον αφήσει για την επίχρυση ζωή...και μου άρεσε πολύ το τέλος επειδή είναι ανοιχτό σε διάφορες ερμηνείες.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο