| |
| | Περί απάθειας, εμπάθειας και συμπάθειας |  | | | ενα βράδυ στις 5 το πρωί | | |
Περί απάθειας, εμπάθειας και συμπάθειας.
Στο backround παίζει το Fuck You των Archive, κι εγώ σκέφτομαι. Θυμάμαι μάλλον, Τότε που ήμουν παιδί. Τότε που οι λέξεις δεν κρύβανε πίσω τους νοήματα, Τότε που αυτά που ένιωθα τα μαρτυρούσε το πρόσωπό μου.
Αναρωτιέμαι πόσα έχουν αλλάξει, πως τα μικροσκοπικά ανθρωπάκια που ήταν συμμαθητές μου στα νήπια, μαντραχαλοποιήθηκαν – ευμορφοποιήθηκαν – μπαζοποιήθηκαν. Πώς το παιδικό χαμόγελο αντικατέστησε ένα συνοφρυωμένο βλέμμα μία παγερή ματιά, μια καθημερινότητα γεμάτη σκοτούρες. Σαν να παίζουμε άσκοπα ένα παιχνίδι χωρίς σκοπό. Σα να σφυρίζουμε ένα τραγούδι χωρίς μελωδία, σαν να παράγουμε αντιπαραγωγικό έργο. Όλα εις μάτην ; Τις πταίει ; Μα όμοια με τους υπόλοιπους δεν έχω απαντήσεις. Απλά ρίχνω κι εγώ άθελα μου ένα κουβά νερό κι ο μύλος συνεχίζει να γυρίζει.
Κοιτάζω δίπλα μου και βλέπω ανθρώπους κάθε κοινωνικής, οικονομικής και πνευματικής τάξης να ταξιδεύουν σε αδιέξοδα. Παντρεμένους να διοργανώνουν όργια και να κομπάζουν για τα κατορθώματά τους δικτυακά και όχι μόνο …, νέους είκοσι χρονών να απατούν όντας απατώμενοι.
Όμως η γη δε σταματά να γυρνά, ο ήλιος κάθε πρωί είναι συνεπής. Και η ώρα έχει κάθε μέρα 60 λεπτά. (άσχετα αν καμιά φορά μας δουλεύει και νομίζουμε πως περνά άλλοτε γρήγορα κι άλλοτε αργά)
Συμπαθώ τον άνθρωπο που είμαστε μαζί ξαφνικά αδιαφορώ γίνομαι απαθής απέναντί του, χωρίζω. Ψάχνω για δικαιολογίες. Τον κατηγορώ. Γίνομαι λοιπόν εμπαθής απέναντι του. Ο χρόνος κυλά, κάποια μέρα τον θυμάμαι νοσταλγικά, νιώθω γι’ αυτόν ξανά συμπάθεια. Ένας αέναος κύκλος. Ρε μπας και το μυαλό μου με δουλεύει ;
Πώς ξέρω ότι δεν ονειρεύομαι ; Ποιος θα μου απαντήσει σοβαρά σε αυτή την αυτοαναφορά ;
Υπάρχουν αγνά συναισθήματα ; Ή όλα είναι καθαρές εξαρτήσεις , απλές προβολές τον αναγκών που νιώθω και προβολές τους πάνω σε ένα πανί που το τιτλοφορώ συναίσθημα ;
Tέλειωσε το τραγούδι, ξεκινά το Να μ’ αγαπάς του Παύλου, σούπα είναι το τραγούδι, αλλά αρέσει σε όλους ακόμα, μεταξύ αυτών κι εγώ. Όταν ξυπνάω που κρύβονται τα όνειρα ; Σίγουρα όχι κάτω από το μαξιλάρι, έχω ψάξει δεν είναι εκεί.
Οι όμορφες στιγμές που καταχωνιάζονται ; Οι παιδικές ελπίδες ; Υπάρχει ο έρωτας ; Οι τον σκαρφίστηκαν οι ποιητές ; Και πάλι υπάρχουν ποιητές ;
To τραγούδι μου πάει , μπορεί να μην είναι πέντε το πρωί, αλλά κάθε βράδυ στις 5 ξύπνιος είμαι. Είμαι κι αξύριστος … Λυπάμαι γι’ αυτό που έχασα ή επειδή δεν το έχω πλέον και μένουν ακάλυπτες οι ανάγκες μου ; Δε γαμιέται πάω για ξύρισμα…
….
Πλέον παίζει το Enjoy the Silence των Depeche Mode , δακρύζω, μαλακίες γράφω τόση ώρα. Θα τα σβήσω. ΟΧΙ θα τα αφήσω…. Θα το δημοσιέυσω…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 15
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | O Σοφός έδειχνε στον ηλίθιο το φεγγάρι κι αυτός κοιτούσε το δάκτυλο (κινέζικη παροιμία) | | | |
|
Αγνή
14-09-2006 @ 11:39 | Νίκο, σε διαβάζω και αναρωτιέμαι
αν τα έγραψα όλα αυτά εγώ!
Δεν υπάρχουν ποιητές φίλε.
| | MARGARITA
14-09-2006 @ 12:06 | Δε γαμιέται πάω για ξύρισμα…
Δε γαμιέται πήγαινε για ξύρισμα και άκουσε Ρεκβιεμ
του Γιοχάννες Μπραμς έτσι για να την σπάσεις στη απάντηση για την αυτοαναφορά σου...μου άρεσε πάρα πολύ Νικόλα
το γραπτό σου....πολυτέλεια η ανοχή και αντοχή στον "ηλίθιο" κατά την κινέζικη παροιμία σου........... ::smile.:: | | maninoula
14-09-2006 @ 12:19 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Αγνή
14-09-2006 @ 12:35 | Άσε μας κυρά μας..... Σβήσε με Νίκο,
συμβουλή σου δίνω!
απέκλεισέ με, παίρνω ανάποδες
με τους υποκριτές εδώ μέσα. | | Άθη Λ.
14-09-2006 @ 12:43 | α ρε Νίκο..... | | -Nikos-
14-09-2006 @ 13:04 | Αγνη , μπορείς να γράφεις ό,τι θέλεις ::smile.::
Σας ευχαριστώ που σας άρεσε, Margarita και το remix του Οakenfold καλό είναι για το Ρεκβιεμ (for a dream)
Σας ευχαριστώ ...
tzoy " α ρε Νίκο ... " ???? | | Άθη Λ.
14-09-2006 @ 13:06 | μου άρεσες... ::smile.:: | | -Nikos-
14-09-2006 @ 13:14 | ::love.:: ::laugh.:: | | Άθη Λ.
14-09-2006 @ 13:16 | ::angel.:: ::naugh.:: ::wink.:: | | montekristo
14-09-2006 @ 15:53 | να σαι καλά να ρωτας αυτα που οι αλλοι τα χουν σιγουρέψει ::smile.:: | | -Nikos-
14-09-2006 @ 16:38 | Αρκετά τυχερός όποιος τά χει όλα αυτά σιγουρεμένα κάθε στιγμή της μέρας του. Και λογικά πιο κοντά στην ευτυχία. | | ofilia
15-09-2006 @ 03:16 | ο αεναος κυκλος...καπου την ξερω αυτή την λέξη...μπας και κλεβεις Νικολάκη?
| | Ri@89
15-09-2006 @ 06:39 | ::smile.:: ::rol.:: ::wink.:: | | MAKHS KAURISMAKHS
15-09-2006 @ 06:46 | pulse!!!!!! | | agrampeli
15-09-2006 @ 08:32 | ::smile.:: ::smile.:: ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
