| |
Απλός, γυμνός στα ποιήματά μου,
και δεν αισθάνομαι ντροπή,
το κάνω απλά για να σας δείξω,
τι είναι για μένα η ζωή.
Υπο την κρίση δε φοβάμαι,
γιατί με έκρινα εγώ,
άλλον κανένα δε γνωρίζω,
που να με ξέρει ως εαυτό.
Τότε το μέσα μου σας δείχνω
κι ελπίζω κάτι εκεί να βρεις,
πάντα εκτιμάω ό,τι βλέπεις,
εσύ που είσαι ακροατής.
Όνειρα ο ρυθμός κι οι λέξεις
πάντα απευθύνομαι σε Μούσα,
μελάνι τα αισθήματά μου,
σε στίχους μέσα εξηγούσα.
Ύπαρξη χρόνου η σελίδα,
το κάθε ποίημα, μια στιγμή,
αθάνατο φτιάχνω το τώρα,
για μια τέχνη να εκφραστεί.
Συμμαθητές τα ποιήματά μου,
κι ας προσεγκίζουν το ορθό,
είναι η έκφραση κι ο λόγος,
που με μορφώνουν ως εαυτό.
Ισως και μία ουτοπία,
ένα ταξίδι προς το φως,
Ό,τι εγώ, αυτά τα γράφω,
Αυτούσιος, ως εαυτός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | | | | | | Ταξινόμηση | | | | | Κατηγορίες
Πρόσωπα
Ομάδα
| | | | | | | |
|
