| |
Μεθυσμένοι κατουρούν στα στενά της πόλης του Όσλο
σε ζάντες φορτηγών αυτοκινήτων,
βλέποντας ιπτάμενα ποδήλατα χωρίς αναβάτες
να κινούνται στον ουράνιο θόλο
υπολείμματα ουράς πελώριου ποδηλατοκομήτη ,
παράξενα αντικείμενα πέφτουν σαν βρικόλακες
σε νυχτερινές πτήσεις ρουτίνας και εικόνες φωτεινές.
Βόρειο σέλας με χίλια χρώματα κι ανταύγειες
σκιές φόβου τρώνε τα σωθικά τους νιώθουν αμήχανα
κι αναρωτιούνται αν ήπιαν πολύ.
Κάθομαι να γράψω για το φως στη Νορβηγία και ξεχνιέμαι,
ο Ήλιος ξεχνά να δύσει Βαδίζω τις νύχτες στην πόλη
βλέπω σκοτάδια είμαι τυφλός στα μάτια μου επικάθεται
το μετείκασμα της όψης σου όπως οι φακοί επαφής.
Στέκομαι μπροστά στην αφίσα πολυκαταστήματος,
εσένα μου θυμίζει η φωτογραφία. Χαίρομαι που τη βλέπω
“Φαίνεται ευτυχισμένη αλλά θα είναι δυστυχισμένη σαν εμένα”
σκέφτομαι χαιρέκακα για παρηγοριά.
Η απουσία της μαύρη σκιά πληγώνει το παρόν μου
θεριεύει την αγωνία της επιβίωσης.
Νιώθω σαν αθώο παιδί που πίνει νερό από πηγή
όπου έπλυνε το μαχαίρι και τα χέρια του ο φονιάς.
Ανάμεσα στην απελπισία και τη ζωή υπάρχει η λογική .
Δε μπορώ να κοιμηθώ στη Νορβηγία έχει περίεργο φως
αλλά θα ζήσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
