|
| Ζουλάπι | | | Είναι φορές που βρίσκεις την μοίρα σου να σε περιμένει ,,, εκεί ακριβώς που κρύβεσαι για να την αποφύγεις ,,, | | Ζουλάπι ...
Βουβός μες τα χαλάσματα στην άκρη του μυαλού του
σε πολιτείες άγνωρες ταξίδευε μονάχος
μιά καρδιά που σκλήραινε σαν φαγωμένος βράχος
έκανε πάντα συντροφιά στον σαλεμένο νου του ...
Σαν το ζουλάπι γρύλιζε, αερικό τα βράδια
κείνες τις ώρες της σκληρής, μοναχικής συνήθειας
θύτες οι σκέψεις έτεμναν τα μέλη της αλήθειας
αναζητούσε έρποντας να βγει απ τα σκοτάδια ...
Μιά αμυδρή, λεπτή γραμμή ... στην άμμο ένα ίχνος
που το μελτέμι έσβησε στο πρώτο πέρασμα του
ελεύθερος σαν άνεμος, έσπασε τα δεσμά του
δεν του αρμόζει λύπηση και δεν του πρέπει οίκτος ...
Παρά την τόση παιδωμή αγέρωχα κοιτούσε
ακόμη στο λυκαύγισμα κατάματα τον ήλιο ...
με τα αγρίμια μίλαγε, τον πόνο είχε φίλο
της προσβολής το λάβαρο αγέρωχα κρατούσε ...
///
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
ΜΥΣΤΗΣ 02-11-2021 @ 19:59 | Φίλες Φίλοι ,
να έχετε ένα όμορφο απόβραδο ,,,
/// | | Μπόσινας Νίκος 02-11-2021 @ 21:24 | Πάρα πολύ ωραίο!
| | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 02-11-2021 @ 22:06 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | malkon64 02-11-2021 @ 23:42 | Θαυμάσιο ! ! ! . . . ::yes.:: ::theos.:: | | liontari73 03-11-2021 @ 00:42 | εξαιρετικό!!! ::rock.:: | | -Ειρήνη- 04-11-2021 @ 14:54 | Οι πιο βασανισμένοι άνθρωποι αξίζουν το σεβασμό μας... τέλεια η περιγραφή του ήρωά σου!
"Τις νύχτες και τις μέρες σου ο πόλεμος ανήμερος
κι η ισορροπία ακριβώς στην άκρη του γκρεμού.
Πιανόσουν από μια κλωστή, εδώ ήσουν μα κι αλλού...
παράλογο και λογικό κι εσύ στη μέση αδύναμος..."
| | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|