| |
Εγώ που ζω με τα πουλιά
τ` αγρίμια έχω ταίρι
κι` όταν τρυπά η μαχαιριά
δεν θα` ναι από αγιοκέρι.
Εγώ ζω στις κορυφές
στα δάση και στα ύψη
κι` όταν μιλούν για τις χαρές,
λέω, μου έχουν λείψει.
Στην Καππαδοκία κατοικώ
μες σε σπηλιά, σε βράχο
κι` όταν μου` ρθει και πονώ
για παρηγόρια θα` χω.
Δυο σκυλιά χρώμα κανελί
να με κοιτούν στα μάτια
και να μη νιώθω τη χολή
που όλο με κάνει κομμάτια.
Μες στις ιτιές, έχω γιατάκι
και μοναχή μου κλαίω,
δεν την βρήκα την Ιθάκη
και μοναχή μου λέω.
Με κούρασαν τα ανθρώπινα
με κούρασαν τα πάθη
πικρό ποτήρι το έπινα
και μέτραγα τα λάθη.
Με τα σκυλιά θα κατοικώ
να μ` αγαπάνε τόσο
και στα γεράκια θα μιλώ,
δεν έχω πια να δώσω.
Στην Καππαδοκία στη σπηλιά
θα γράψω χίλια γράμματα
και θα τη λύσω τη θηλιά
που με κοιτάει κατάματα.
Αδαμοπούλου Γεωργία
9-11-2021
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
