| |
| | Ντρέπομαι |  | | |
Ντρέπομαι για το σήμερα, του ξεπεσμού τα χρόνια,
άνθρωποι από το φόβο τους να καταλήγουν πιόνια...
Άνθρωπος τον συνάνθρωπο αντί να βοηθήσει,
θα τον προσβάλλει με θυμό ή δε θα του μιλήσει...
Ντρέπομαι για τον διχασμό, η κοινωνία βράζει,
γιατί τώρα ο όμοιος ομοίω δεν πελάζει.
Τον όμοιό του θα τον δει σαν τον κακό, εχθρό του,
γιατί έχει φόβο ισχυρό άλλο από τον δικό του...
Ζωή σε αποσύνθεση, σήψη και παραζάλη,
μα ο λαός λέει συχνά και σίγουρα δεν σφάλλει,
πως αν το ψάρι μας βρωμά,
είναι από το κεφάλι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Γιώργος Καλ-Ελ
14-11-2021 @ 10:33 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Μπόσινας Νίκος
14-11-2021 @ 10:39 | Πάρα πολύ ωραίο! | | karabasgeorgos
14-11-2021 @ 12:21 | Πολύ καλό διδακτικό
Σοφά τα λόγια του λαού | | Αγιοβλασιτης
14-11-2021 @ 16:35 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | -Ειρήνη-
16-11-2021 @ 14:12 | Συμφωνώ απολύτως. Δυστυχώς το μέτρο έχει χαθεί... ας μη χαθεί και η ανθρωπιά του καθενός μας - κι αυτό είναι ατομική ευθύνη. Όμορφο ποίημα και με προβληματισμούς. | | Ζωή Α.
16-11-2021 @ 19:53 | Τον όμοιό του θα τον δει σαν τον κακό, εχθρό του,
γιατί έχει φόβο ισχυρό άλλο από τον δικό του...
!!!!!Πολύ-πολύ όμορφο!!!!! ::yes.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
