| |
| | Ένα δειλινό |  | | | Καλησπέρα σε όλες και σε όλους. Κάτι διαφορετικό για απόψε. | | |
Άκου τις αψηλές καρυές πως γελοχαχαρίζουν,
σαν δροσερές ανασαιμιές, της αύρας, τις αγγίζουν…
Φέρνουνε σε γειτόνισσες, που ψιλοκοσκινίζουν,
την τάξη και τα έργα μας, π’ ολημερίς βιγλίζουν,
και με κουσέλι, το κεντί, να ζυμωθούν φροντίζουν…
Τις λαμπυρίδες, θώρησε, τρεμόλαμπες που φτάνουν,
κι αξιώνουν, τ’ αβλογύρι μας, με φως τους, να γλυκάνουν.
Μου φαίνεται, οι καψερές, πως, κάπως, αμαρτάνουν,
ως θέλουν, με το χρωμερό το δείλι, να τα βάνουν…
Το σκαντζοχέρι, τήραξε, που ‘ρθε να πιει νεράκι,
και κοντοστέκει, δίγνωμο, μπρος στο βαθύ αβλάκι.
Δίψα σα σβήσει, λαίμαργα, θα γείρει στο κηπάκι…
Γρίκα, κοτσύφια, που πετούν, με φούρια και με δείλια,
καθώς η μέρα σπρώχνεται προς του γκρεμού τα χείλια…
Μέλισσες, δες, που άργεψαν, και λάμνουν να προκάνουν…
Της λιόκρισης από ψηλά, τα λάμπη αρχαρίζουν,
και τ' άστρα, συμμαζώνονται, μια τιάρα να υφάνουν…
Βίγλα πλωριά, λυκόφωτο, στης νύχτας το βαρκάκι.
Τη μέρα, την απόμαχη, την κατατρώει ζήλια,
που, για μελάνι κι έβενο, τα γρόσσια της δε φτάνουν…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
professorark
23-11-2021 @ 16:31 | Υ.Γ.
Για τους μη γνωρίζοντες, η μινουανέττα (minuanetta) είναι ποιητική μορφή, που αποτελείται από τουλάχιστον έξι στροφές. Η κάθε στροφή είναι εσωτερικά συνεπής ως προς την ομοιοκαταληξία. Με κάθε στροφή, μειώνεται ο αριθμός των στίχων, κατά έναν. Η τελευταία στροφή δημιουργείται από έναν στίχο της ομοιοκαταληξίας της κάθε στροφής. Συνεπώς, ένα παραδειγματικό σχήμα ομοιοκαταληξίας είναι το εξής: ΑΑΑΑΑ, ΒΒΒΒ, ΓΓΓ, ΔΔ, Ε, ΑΒΓΔΕ. Όπως, ακριβώς, στην αποψινή μου δημιουργια. Ευχαριστώ για την υπομονή σας | | -Ειρήνη-
24-11-2021 @ 16:32 | Ενδιαφέρουσα η δημιουργία σου και κατανοητή με το επεξηγηματικό σχόλιο. Η τελευταία στροφή τελειώνει κάπως άρρυθμα(;) - καταλαβαίνω ότι ο τελευταίος στίχος ομοιοκαταληκτεί με τον μονό, όμως επειδή μεσολαβούν αρκετοί στίχοι ενδιάμεσα, κάπου χάνεται ο ρυθμός. Από την άλλη δεν ξέρω πώς θα μπορούσε να γραφεί διαφορετικά, αν αυτή είναι η παραδοσιακή μορφή, θα προτιμούσα πάντως μια ομοιοκαταληξία του τελευταίου στίχου του ποιήματος με έναν οποιοδήποτε της τελευταίας στροφής, κι ας ξέφευγε λιγάκι από την αυστηρή ακολουθία της ποιητικής μορφής. Σε κάθε περίπτωση αξιέπαινη και πρωτότυπη η δημιουργία σου με όμορφες εικόνες, ειδικά αυτές με τις πυγολαμπίδες και το σκαντζόχοιρο! | | professorark
24-11-2021 @ 19:33 | Αγαπητή Ειρήνη. Ευχαριστώ γα το σχόλιο. Εντούτοις, αυτή είναι η μινουανέττα ως ποιητική μορφή. Θεωρώ ότι είναι ανοιχτή σε βελτιώσεις. Αλλά εν τέλει, εκείνο που έχει αξία, τελικά, είναι να δοκιμάζεις...
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
