| Τη νύχτα βγαίνουν οι νύμφες στο ποτάμι
και προσκολλούν τα πρόσωπά τους
στην πράσινη επιφάνεια του
σαν μάσκες που ξέχασε ο καιρός
και πάγωσαν σαν σιωπηλές κραυγές
στο μαύρο έρεβος του Άδη
Τη νύχτα βγαίνουν στο ποτάμι
και προσεύχονται στ' αστέρια
τόσες χιλιάδες μύρια μακριά τους
να επιστρέψουν το δανεικό τους φως
για να λούσουν με ζέστη την καρδιά τους
για να λουστούν με φως
Τη νύχτα κλαίει το ποτάμι συντριβή
κρυβόνται σε γονεϊκές φτερούγες οι νεοσσοί
κι αναστατώνονται τα δέντρα
Και την αυγή, κάθε αυγή
άπραγες επιστρέφουν
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|