| |
ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
Στήσαν καυγά στον ουρανό, τ΄άστρα και το φεγγάρι,
ποιός φώτιζε κάτω στη γη, και τόχε για καμάρι,
εμείς φωτίζουμε τη γη, φωνάζανε τ΄αστέρια,
γιατί είμαστε τόσα πολλά, χειμώνες καλοκαίρια,
τι λέτε ρε τους φώναζε, άγρια το φεγγάρι,
εγώ φωτίζω τον ντουνιά, κι όλους τους κάνω χάρη,
κι έρχονται σαν ερωτευθούν, τις νύχτες που ανατέλλω,
και δίνουν όρκους πίστεως, κι εγώ το φως μου στέλνω,
έγινε άγριος καυγάς ώσπου να ξημερώσει,
κι ο ήλιος πούναι ο βασιλιάς, όλους να ανταμώσει,
γιατί μωρέ τσακώνεστε, ποιός φέγγει στους ανθρώπους,
αφού το ξέρετε καλά, εγώ έχω τους τρόπους,
να δίνω φως στη μέρα τους, κι όλους να τους ζεσταίνω,
να στέλνω τις ακτίδες μου παντού όπου πηγαίνω,
όταν το φως σας στέλνετε, οι άνθρωποι κοιμούνται,
ποτέ δεν σας χρειάζονται, αυτοί για να αγαπιούνται,
θέλουν μονάχα ζεστασιά, να νοιώσουν στο κορμί τους,
μα και το φως το άπλετο, να γειάνει τη ψυχή τους......
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
