Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271234 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Για τα άκακα τα αρνιά
 Καλό ξημέρωμα φίλοι μου, περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι, να μου είστε όλοι καλά.
 
Έβρεχε, έβρεχε,
χίλιους χρόνους.
Γέμισε λάσπη
η ζωή μας,
γέμισε κοκκινόχωμα.
και που ήταν
η αγάπη.

Γέμισαν οι μάντρες
σαλιγκάρια
κι` οι τοίχοι
λειχήνες.
Έβρεχε λυγμό
στα υπόγεια
της ανυπαρξίας μας.

Χτυπούσε το
ελλενίτ που
είχαμε για
σκεπή.
Μια πένθιμη
μελωδία, θαρρείς
για τα χαμένα
πικρά μας
νιάτα.

Έβρεχε στη
κατηφόρα εκεί
κοντά στο
στρατόπεδο
της επαρχίας.
Που πέσαν οι
λύκοι
να πιούν όλο
το αίμα.
Θυσία! η
τρυφερή μας
σάρκα.

Έβρεχε,
χρόνους πολλούς
κι` ακουγόταν
ένα ταξίμι,
μα δεν ήταν
της αγάπης.
Ήταν του
χαμού.
Μαύρο λύπης
μπρισίμι.

Έβρεχε!!
κι` η απελπισία
έφτανε στο
κρεβάτι.
Κατακλυσμός!!
θεέ μου.
Και εσύ το
επέτρεψες αυτό.
Για τα άκακα
τα αρνιά.

26-11-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
26-11-2021 @ 06:23
< Η χειρότερη μορφή βίας είναι
η φτώχεια >

Μαχάτμα Γκάντι 1869-1948

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Κολοβή Αλεπού
26-11-2021 @ 09:46
Εκείνα τα περασμένα, τ' αξέχαστα, μάς έκαμαν ανθρώπους...
::love.:: ::hug.::
Αγιοβλασιτης
26-11-2021 @ 17:19
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
zari.kardias
27-11-2021 @ 00:51
Έβρεχε λυγμό
στα υπόγεια
της ανυπαρξίας μας
Τόσο όμορφα γραμμένο!!! ::up.::
::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο