stixoi.info: Οδός Θησείου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Οδός Θησείου

Δεσμευμένο

Ήταν μια σκάλα ξύλινη παλιά με τρία πόδια
που όταν βράδιαζε την έκανα καράβι
φόρτωνα επάνω της προμήθειες και εφόδια
το φως του δρόμου ο φάρος ήταν που ανάβει.

Και το ταξίδι κάθε βράδυ ξεκινούσε
στα παιδικά τα μακρινά μου καλοκαίρια.
Ένα φεγγάρι πλοηγός με οδηγούσε
και είχα για ναύτες και παρέα μου τα αστέρια.

Τρίζουν τα ξύλινα στενά τα σκαλοπάτια
κάτω απ'τα πόδια του ποιητή που ανεβαίνει
σε ένα φτηνό ξενοδοχείο για να πιάσει
με κάποιον άλλο τη μικρή του ερωμένη.
Έχει η πόλη μια μαγεία όταν βραδιάσει
όταν η νύχτα με ομίχλη θα την ντύσει.
Πιστή κοντά του πάντα θα ήθελε να ζήσει
μα νοιώθει τόσο μόνη της και απελπισμένη.

Απ΄το παράθυρο κοιτάζω αυτή τη πόλη
που έχει πέσει στο κρεββάτι μεθυσμένη
να αναρωτιέται αν την αγαπήσαν όλοι
ή ιερειά τους την εθέλαν και ερωμένη.

Στο φως της μέρας όλα τα όνειρα χαράζουν
καθώς τη πόρτα κλείνω κλέίνει η ιστορία
στα παλιατζίδικα ήλιο οι γάτες αγοράζουν
και οι νοσταλγοί παλιά βινύλια και βιβλία.

Οδός Θησείου καναρίνια στα κλουβιά τους
τα περιστέρια από ψηλά πως τα λυπούνται.
Πόσο αγάπησαν πολύ τη μοναξιά τους
οι ποιητές και έτσι τη νύχτα δε κοιμούνται.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη,Τοπία & Περιοχές Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Σε κάθε στίχο μου υπάρχει ένας ψύλλος

Αγιοβλασιτης 26-11-2021 @ 17:57	Ωραιότατο ... ::theos.::
Μπόσινας Νίκος 26-11-2021 @ 20:46	Πολύ ωραίο!
malkon64 26-11-2021 @ 21:15	Στο φως της μέρας όλα τα όνειρα χαράζουν καθώς τη πόρτα κλείνω κλέίνει η ιστορία στα παλιατζίδικα ήλιο οι γάτες αγοράζουν και οι νοσταλγοί παλιά βινύλια και βιβλία. Όμορφο !!! ::yes.:: ::theos.::
zari.kardias 27-11-2021 @ 00:36	Τρίζουν τα ξύλινα στενά τα σκαλοπάτια κάτω απ'τα πόδια του ποιητή που ανεβαίνει Υπέροχα γραμμένο ΟΛΟ!!! ::yes.:: ::up.:: Απ΄το παράθυρο κοιτάζω αυτή τη πόλη που έχει πέσει στο κρεββάτι μεθυσμένη ::hug.::
-Ειρήνη- 27-11-2021 @ 07:51	Πανέμορφο ποίημα που ακροβατεί μεταξύ ιστορίας και πραγματικότητας. Η αλλαγή της ηλικίας δεν άλλαξε τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο ο ήρωάς σου και βρήκα πρωτότυπη κι εξαιρετική την παρομοίωση της πόλης με γυναίκα - εταίρα. Η πιο ωραία εικόνα, η πόλη με ομίχλη τη νύχτα.
ΚατεριναΘεωνα 27-11-2021 @ 10:54	::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο