Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο θρήνος της μάνας
 Ευχή, να μην αφιερεωθεί πουθενά ...
 

Ο θρήνος της μάνας

Αχού…. ακούγεται η φωνή του σπαραγμού της μάνας.
Αχού…. κι ο πένθιμος ρυθμός του ήχου της καμπάνας.
Αχού… φρικτή η οιμωγή πάνω στου γιου το πτώμα.
Αχού… η κραυγή αντιλαλεί πιο λυπημένη ακόμα !

Κλαίει, θρηνεί, σπαράσσεται, στου γιου της το κουφάρι
Το κλεί σφιχτά στην αγκαλιά, ο χάρος μην το πάρει !
Χαϊδεύει τα χειλάκια του, φιλάει τα μαγουλά του
και με καυτά αναφιλητά ποτίζει τα μαλλιά του.

Ποιο μοιρολόγι να ειπωθεί στη μάνα, να ξεσκάσει
που πόνος πιότερα σκληρός δεν βρίσκεται στην πλάση ;!
Ποια παρηγόρια να βρεθεί, τον πόνο ν’ απαλύνει
στο νυφικό του σάβανο το σπλάχνο της σαν κλείνει ;

Με ποιο κουράγιο, του παιδιού τον τάφο θα σφραγίσει,
που κι η καμπάνα η πένθιμη κι αυτή έχει ραγίσει ;
Αχού… τραντάζονται οι λυγμοί πάνω στου γιου το πτώμα,
Αχού… η κραυγή αντιλαλεί πιο λυπημένη ακόμα !

Αχ ! πόσο η μάνα θα ‘θελε, πριν φύγει, την ευχή της
την στοργική και κύκνεια να δώσει στο παιδί της !
Αχ ! ένα «αντίο σου» να πει, ας της γινόταν χάρη,
στο τόσο όμορφο, γλυκό, μα άψυχο βλαστάρι,

..π’ άδικα, απρόσμενα, άκαιρα, αντί σε γής παλάτι
το τέκνο της να κείτεται σε νεκρικό κρεβάτι,
..που πριν να γευτεί την χαραυγή και του έρωτα το χάδι
γνώρισε τ΄ άμοιρο παιδί, πριν απ΄ αυτή, τον Άδη,

..πού πήρε ο χάρος στο ανθό, το νιό της παλικάρι,
….
και μύριες θά ‘θελε φορές, την ίδια νά ‘χε πάρει…
. . .
Αχού… «αχ δόλιο μου παιδί», σαν σκέπεται με χώμα,
κι είναι λυγμός που αντιλαλεί πιο τρανταχτός ακόμα !
-.-


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      ο χορός της φθοράς
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
iokasth
28-11-2021 @ 11:38
Χρήστο.....
Ελικρινα, ενα σφίξιμο στο στήθος δεν με αφησε να το προχωρησω..
Ξερω το υπεροχο γραψιμο σου...
Καλημερα...
ΝεφΕλλη.
Αγιοβλασιτης
28-11-2021 @ 12:42
συγκλονιστικό Χρήστο...
δεν εχω λόγια...
Μπόσινας Νίκος
28-11-2021 @ 21:03
Έξοχη ποίηση!
Ζωή Α.
28-11-2021 @ 23:20
Ποια παρηγόρια να βρεθεί, τον πόνο ν’ απαλύνει
στο νυφικό του σάβανο το σπλάχνο της σαν κλείνει ;
!!!!!Στίχοι-εικόνες-πόνος!!!!! ::cry.::
::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
28-11-2021 @ 23:22
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο