| |
Ήμουν ταπεινός άνθρωπος ποτέ δε σήκωνα κεφάλι ,
παρά μόνον να θαυμάσω τ' αστέρια στο στερέωμα.
Κατάντησα απολιθωμένο πορτραίτο.
Ονειρική ευωδία μιας χαμένης λεωφόρου με εξωτικά δέντρα.
Συγκινητικά οράματα με συνεπαίρνουν
οι βαλίτσες μου είναι γεμάτες με φαντάσματα,
άφησα την αγάπη να με προσπεράσει
κι έμεινα μόνος με τη λύπη και τις αναμνήσεις
νιώθω σαν τη ρόδα που η δύνη της ιλιγγιώδους περιστροφής
την καθιστά ακίνητη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
