|
| Αρμόνικα και ένα δοξάρι | | | Καλό ξημέρωμα φίλοι μου......ευχαρίστως θα το χόρευα, να είστε καλά όλοι. | | Μια δοξαριά ξοφλήσαμε
και πάμε παρακάτω,
μια δοξαριά όσα ζήσαμε
σε χώμα μυρωδάτο.
Μια δοξαριά στα νιάτα
ωδή στην ομορφάδα,
μια δοξαριά η στράτα
και μια για την Ελλάδα.
Δέκα βιολιά κι` άλλα επτά
θα βγούμε στους μπαξέδες
τα ρέστα μας, τα δανεικά
μωβ τρεις μενεξέδες.
Ένα κονσέρτο με φιλιά
θα πάρουμε στον Άδη,
τη τελευταία μας θηλιά
λυμένη στο σκοτάδι.
Ένα βουρκωμένο δάκρυ
τα χέρια μας τα καθαρά,,
ένα κερί για την αγάπη
τα κυπαρίσσια μας!! φτερά.
Ατραντέ σεντονάκι λευκό
στου Αχέροντα τη πύλη,
όταν θα ψάλλουν εσπερινό
λίγο λαδάκι στο καντήλι.
Αρμόνικα και ένα δοξάρι
η περιουσία μας η στερνή
μια ανεμώνα του Γενάρη
και ένα βασιλικό κλωνί.
Λιτό σταυρό, κρασί και λάδι
να παίζουν τα δοξάρια,
το τελευταίο μας το χάδι!
στη πέτρα, συναξάρια.
Τα δίκια μου, τα δίκια σου
μέλι, νέκταρ κι` αμβροσία
τα γραμμένα της καρδιάς σου
κι` όση θες...αθανασία.
3-12-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 03-12-2021 @ 06:38 | === Εγώ κοιτάζω κάθε στιγμή το θάνατο,
τον κοιτάζω και δεν φοβούμαι, όμως και
ποτέ δεν λέω. Μου αρέσει.
Όχι, δεν μου αρέσει καθόλου! δεν υπογράφω!===
.............Νίκος Καζαντζάκης 1883-1957
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ 04-12-2021 @ 04:21 | Κι` όμως ήταν ένα ωραίο ποίημα............ ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|