| Οι Μαρίες της ζωής μου :p
Απ’ τον καιρό που λεύτερος
ήμουνα στο κουρμπέτι,
σαν μένα άλλος δεύτερος
δεν μού ‘μοιασε.. εισέτι !
Ποτέ μου παρεξήγηση
δεν είχα με κοπέλες,
τις “έκοβα” στη ..ζύγιση
πριν να τολμήσω τρέλες.
Τις γκόμενες που διάλεγα,
τις λέγανε Μαρίες
κι έτσι με τα μπερδέματα
δεν είχα ιστορίες !
Δεν έτρεφα το δίλημμα
της κάθε ονομασίας…
(άσε που ‘χα και ποίημα
στο μέτρο της «Μαρίας»…)
Την κάθε μια την γέλαγα
πως το ‘γραψα για κείνη,
την έριχνα σε πέλαγα,
και πάραυτα στην ...κλίνη
Μα μία άλλη που ’πεσε
την λέγαν’ Παναγιώτα
(την ίδια μέρα γιόρταζε)
και.. μ’ άλλαξε τα φώτα !,
γιατί πάνω στον πόθο της
την φώναξα : Μαρία,
και σήκωσε τον γρόθο της
κι έγινε φασαρία…
....
Κι έλα μου ντέ, έλα μου ντέ
δεν έχω πιά, τελιώσει
που, όνομα πιο ντεμοντέ
δεν έχω συμβιώσει..
και ψάχνω κάτι οξύσοφο
πριν πάθω αβαρία
και το καινούριο πρόσωπο
το πώ ξανά …Μαρία !
Τον τωρινό μου έρωτα
τον λένε Γλυκερία
-θεριό απ’ τ’ αξημέρωτα-
σκέτη δικτατορία .
Για ν’ αποφύγω το κακό
και την …μακρυχερία
έβγαλα όνομα γλυκό
και την φωνάζω : Ρία
--Μα, Ρία πόσο σ’ αγαπώ !
--μα, Ρία πώς σε θέλω !
--το βλέμ μα Ρία, σου ποθώ !
--μα, Ρία, είσαι μοντέλο !
Μα, Ρία εδώ, μα, Ρία εκεί,
πηγαίως και αυτόνομα
Μαρία πάλι στο νινί
κατεκυρώθη τ’ όνομα !
-.-
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|