| |
Ο Leopold Bloom με ρούχα μαβιά
αδιάφορος στην κηδεία κάποιου φίλου του τραβά
και η ομίχλη καλά κρατά αρχές του Ιούνη
σε μπαρ και παμπ της πόλης μπύρες πίνει.
Νεομάρτυρες του λιμανιού και του περιθωρίου
συζήτηση με τον παντογνώστη επιθυμούν
οι απόψεις του Bloom αβίαστα για όλους μετρούν.
Ρομφαία στο χέρι του η πέννα που κρατά
με πύρινη γλώσσα στοχεύει και χτυπά.
Θέση ο Εβραίος για τίποτα δεν παίρνει
σε καπηλειά του λιμανιού για μπύρες μπαίνει
με καρβουνιάρηδες και ξέμπαρκους ναυτικούς
ματαιόσπουδους αξιολύπητους αγαπητικούς.
Η όμορφη Μόλυ στο σπίτι βρυχάται
δόξες παλιές θέλει με νοσταλγία να θυμάται,
στων πορνείων το βούρκο άκρατος βυθίζεται
τη μάταιη ζωή την ώρα της κηδείας αναλογίζεται.
Στεφάνια λευκά τη σκοτεινιά των τάφων στολίζουν,
μαύρα φορέματα σε άσπρα σώματα το Bloom ερεθίζουν,
οι ψυχές των παρισταμένων μαύρες σαν τη μαύρη γη ,
αβέβαιο το μέλλον της πορείας τους κάθε πρωί.
Ακτή Σαλονικιού 12 Μαρτίου 2018
(Μετά το ιστορικό τέλος της ανάγνωσης
του “Οδυσσέα” του Τζέιμς Τζόις)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
