-Ειρήνη- 15-12-2021 @ 13:54 | Η απόλυτη μοναξιά, ένας άστεγος συναισθημάτων... ο τελευταίος στίχος, σα να ξαναγίνεται μωρό και να ξαναγυρίζει στη μήτρα... γιατί είναι ξένος για όλο τον κόσμο. Έντονοι οι στίχοι σου, έχουν ένα μίγμα θλίψης, οίκτου αλλά και σεβασμού απέναντι στον άνθρωπο αυτό, που είναι αξιοπρεπής στη μοναξιά του, δεν παρακαλάει. | |