| |
| | Zωή πολύχρωμη |  | | |
Είναι η ζωή πολύχρωμη κι εσύ τη βλέπεις γκρίζα,
ζεις σε μια επανάληψη, στα ίδια και στα ίδια,
όμως περνάνε οι στιγμές, δεν είν’ πολύς ο χρόνος,
και μετανιώνεις πάντα αργά, όταν κοιμάσαι μόνος.
Ξέρεις τι είναι η ζωή; Βγες να τ’ ανακαλύψεις,
πιασε πυλό, στα χέρια σου, τι είδες να μας δείξεις,
πιάσε το χώμα καρπερό και φύτεψε ένα σπόρο,
γεύσου για λίγο της ζωής, που σου ‘λαχε το δώρο.
Δεν είναι η ζωή λεπτά, που ζούμε στη ρουτίνα,
τέσσερις μόνο Κυριακές υπάρχουνε το μήνα,
αν θέλεις να ξεκουραστείς καθόλου δε θα ζήσεις,
κάθε στιγμή πρέπει Εσύ, να το αποφασίσεις.
Πώς να σου πω, αυτό που βλέπω, να καταλάβεις την ουσία,
πώς να σου πω, πως όλα θέλουν, εσύ να δώσεις σημασία!
Δεν έχω λέξεις να σου γράψω, δεν έχω λόγια να σου πω,
για να αντικρίσεις ότι βλέπω, βρες το δικό σου εαυτό.
…όρισε τι θα πει “εγώ”.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | | |
|
zari.kardias
20-12-2021 @ 02:39 | ///όμως περνάνε οι στιγμές, δεν είν’ πολύς ο χρόνος,
και μετανιώνεις πάντα αργά, όταν κοιμάσαι μόνος.
Όμορφη γραφή με ουσία!!! ::yes.:: ::up.::
...γεύσου για λίγο της ζωής, που σου ‘λαχε το δώρο.
::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
