| |
| | Ασφυξία |  | | | Καλή Κυριακή σε όλες και σε όλους, μ' ένα σονέτο. | | |
Δεν είναι, τόσο, το φτενό το χώμα,
που δυσκολεύει, τις μοσκιές, ν' ανθίσουν,
Είν’ που το μύρο τρέμουν, και το χρώμα
οι βάτοι, και δεν θέλουν ν’ αβγατίσουν.
Τ' άνθη, λοιπόν, σ' αυτόν, τον άθλιο κήπο,
να κάνουν προκοπή, πως περιμένουν;
Ράμνες έχουν, εδώ, πλέξ’ ένα γρίπο,
και κόβουν τον αγέρα, που προσμένουν.
Κι ανάξιοι κηπουροί, μες στα γλιγούδια,
σκυφτοί ολοκαιρίς, δήθεν φροντίζουν.
Κι ασκάλιστα, τ’ αφήνουν, τα λουλούδια,
που ‘χουν, μονάχα, σ’ ένα να ελπίζουν.
Και δέουνται, στην προσευχή που κάνουν,
μια κόσσα να φανεί, για ν’ ανασάνουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
19-12-2021 @ 11:48 | Και δέουνται, στην προσευχή που κάνουν,
μια κόσσα να φανεί, για ν’ ανασάνουν.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | -Ειρήνη-
20-12-2021 @ 13:58 | Περιμένουν έναν άξιο κηπουρό... θα τον αφήσουν όμως οι ανάξιοι να δουλέψει; Ή κι αυτός, βλέποντας τη δύσκολη δουλειά, θα τα παρατήσει; Αρκεί μόνο μια κόσσα; Πολύ ωραίο το σονέτο σου, προκαλεί σκέψεις και προβληματισμούς! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
