| |
Άφησες να σε κλέψουνε
Ξαμοληθήκαν οι ληστές με νόμους και ληστεύουν
Κι όμως σου λεν θρασύτατα ότι σε αγαπούν
Να ανασάνεις λεύτερα σου το απαγορεύουν
Και κάθε σου δικαίωμα σου το τσαλαπατούν
Πως έγινε και έθαψες απλά μια περηφάνια
Ποιες Συμπληγάδες πέρασες ποια Χάρυβδη ξερνά ?
Μ’ όμορφα λόγια ψεύτικα σε κοίμιζαν τα βράδια
Κι όταν ξυπνούσες κάθιδρος σε κοίμιζαν ξανά
Οι γύφτοι διαλαλούσανε την σκάρτη τους πραμάτεια
Σε γειτονιές θεόκλειστες καντούνια σκοτεινά
Η μπόχα ανυπόφορη σου έκαιγε τα μάτια
Στριγκές φωνές απαίσιες σου τρύπαγαν τ’ αυτιά
Αγύρτες αργυραμοιβοί σε κόβανε κομμάτια
Κι απέ σου τάζαν κίβδηλη ψεύτικη λευτεριά
Μα συ καθόσουν φρόνιμος κι έκανες την πάπια
Κι αλύχταγαν τριγύρω σου ανήμερα σκυλιά
Σε πείθανε αλλάζοντας παίζοντας χίλιους ρόλους
Τα κέρατά τους δίλοβα φίδια σιχαμερά
Ν’ αγωνιστείς δεν στάθηκες λες και δεν είχες λόγους
Κάθισες και σε ζέψανε σαν τα καματερά
Άφησες να σε κλέψανε πίσω δεν στα γυρίζουν
Και κάτι αν σου δώσουνε σίγουρα θα σου πουν
Πως λευτεριά σου χάρισαν όμως αυτοί γνωρίζουν
Την άκρη από την άλυσο εκείνοι την κρατούν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
