| |
μα οχι για το ζωον.. στις σκιες οι αλυσιδες
στα ορια αποκλειστικα των βασικων αισθησεων
μη αντιληπτες , αυταπατες και ψευδαισθησεις,
καθοριζουν την παγιωμενη αντιληψη,
την δηθεν πιστη την δηθεν λογικη
και το δηθεν παραλογο..
εκμηδενιζοντας προ-αισθηση και δι-αισθηση,
οπως καθε πνευματικη δυναμη βλεπει εξωπραγματικη..
κατ' ουσιαν προκειται για την εντεχνη κυριαρχια
ρολων και ιδιοτητων αψυχων,
για συσσωρευση ατομων στα πλαισια της κατευθυνομενα εκουσια,
καταφανως οσα προβαλλουν κι εξυμνουν το εμψυχο
και πρακτικα εκμηδενιζουν, το αυλον της υποστασης
το αδυνατον και εγγενες να εκμηδενιστει και εντελλει,
απο το χαρισμα της το ιδιο που οπως καθενας αδιακριτως διαθετει,
κατα ποσο δεν χαντακωνεται με καθε ψευδοπροβολη του;
kαθιστωντας ετσι το σωμα νεκρο ή υπνοβατη, το ιδιο της.
μια κοινωνια λυσσαλεα και υποχθονια που οφοβαται την σκια της
και τινει να φθονει, να υπονομευει και να οικειοποιειται σε
ενα απεχθες πειραμα που προσελκυει κερδιζοντας ποσοτικα
εδαφος με ψιχουλα και κοκκαλα, κατι ανεκτιμητους ξεμπαρκους καρφωμενους στα ρηχα
και κατι καλοκαρδα ευπιστα εθελοτυφλα μπουλουκια,
στο παιχνιδι της κουφοτητας ριχνονται
ολες οι μεγαλες υποσχεσεις και προσδοκιες..
καποιοι θα μεινουν απερισπαστοι στο ταξιδι της ολοτητας,
καποιοι θα μεινουν ανυποχωρητοι στον δρομο που αποκλειει
ο,τι δεν αναιρειται ψυχη και θυμικο μαζι,
σαν κατι ουτοπικο και δυσχρηστο, μα το δεχονται
σαν παιδι ατιθασευτο, σαν ανθρωπο ανισορροπο,
σαν ζωο προς εξαφανιση και εγκαταλελειμενο, να πιανεται
ανυπερασπιστο, να ειναι το θηραμα το πειραματοζωο το υποχειριο,
στην ουσια αυτοι οι ιδιοι τους...
μια αναισθησια που δεν τους αγγιζει,
δεν αναγνωριζουν για δικη τους. ειναι οι κουφιοι ανθρωποι,
κατακερματισμενοι οπως διατηρουνται, την απευθυνουν αλλου..
οπου οφειλουν, να αναγνωρισουν ως δικα τους
αναποσταστα κομματια.. ειναι οσοι απελευθερωνονται απο την επιρροη τους
και μενουν ανοιχτοι..
μα οποτε πεφτουν σε αβασταχτο κενο το βρισκουν ανυποστατο..
ακριβως οπως το αποτυπωμα της αμοιβαιας λαμψης
στο πρωταντικρυσμα -τι κι αν μονοπλευρα καταπνιγει κατοπι
σαν ψεμμα-ασβεστη ολομερεια εντος
σπινθιριζει στον αερα...
πεφτει η σκια κι φλογα διχως μια σκια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
