θεωρίες και πάλι
δεν βαριέσαι καλά
κεραυνοί και χαλάζι
κι άλλα κομμουνιστικά
δρεπάνια σφυριά
στο κεφάλι χτυπούν
δε βαριέσαι καλά
όλα στο τέλος περνούν
με ρωτάς το γιατί
δε σου τηλεφωνώ
τι να πω δεν μπορεί
πάλι λάθος θα βγώ
θεωρίες πολλές
μα οι πράξεις απούσες
τι τραβάω μου λές
που έψαχνα μούσες
να φωνάζει η σιωπή μου
μα εσύ δεν ακούς
μυστικά τα γιατί μου
δεν κάνω εγώ
για καημούς τελικά
ευκαιρία να μάθω
να μη θέλω πολλά
κι άλλα θα πάθω
δε βαριέσαι όλα καλά.....
Κανένα στίχο
κανένα στίχο δε χρωστάω
και δεν το κρύβω θα το πω
μον την καρδιά μου θέλω πρώτη να ρωτάω
και γράφω πλέον όταν μεθώ
δεν μπόρεσα σε τάξη εγω να βάλω
ούτε ζωή ούτε μυαλό
κανένα στίχο δε χρωστάω
μον την καρδιά μου θέλω πρώτη να ρωτώ
μα τα μολύβια γίναν ένα
και με το χρόνο πονηρά
γράφουν με το αλκοόλ παρέα
ούτε ρωτάνε δεύτερη φορά
μα τα μολύβια γίναν ξένα
και με το χρόνο πονηρά
διαβάζουν μόνο με χασίσι
ούτε ρωτάνε δεύτερη φορά
κανένα στίχο δε χρωστάω
ούτε σε σένα ούτε σ αυτόν
έπαψα πλέον να σε πάω
κι επιβιώνω στο παρόν
δεν είμαι τίποτα σπουδαίο
και χαρακτήρας ασταθής
δεν έχω τίποτα ωραίο
ούτε μπορείς να βασιστείς
μα τα μολύβια γίναν ένα
και με το χρόνο πονηρά
πηγαίνουν κόντρα στο μυαλό μου
κι ας κρύβω όπως όπως την καρδιά μου
σ ένα μαρτύριο τρελλό
