| |
Το σούρουπο ένας καμβάς κι ο πόνος μου το θέμα,
ζωγράφος η αγάπη μας που χάθηκε στο ψέμα,
αδύναμα τα χρώματα, αχνά σαν τα φιλιά σου,
φόντος σε γκρι το βλέμμα σου, κορνίζα η σκιά σου.
Μικρό καράβι τ’ όνειρο που φτιάξαμε οι δυο μας
και καπετάνιο στα βαθιά δεν είχαμε δικό μας,
σορόκος κάθε λόγος σου και συννεφιά στα μάτια,
στη δίνη τους σαλπάραμε και χάσαμε τα ξάρτια.
Το σούρουπο ένας καμβάς κι ο πόνος μου το θέμα,
ζωγράφος ένας έρωτας με ξεραμένο αίμα,
αδύναμα τα χρώματα κι ο χρόνος ας μαντέψει
ποια θα ‘ναι ‘κείνη η στιγμή που θα τα ζωντανέψει.
Αδύναμα τα χρώματα
μα την εικόνα θέλω να κρατήσω,
η αλήθεια της ζωής μου είναι πως σ’ αγάπησα
κι ότι έχω νοιώσει στο σώμα σου το άφησα,
πήρα ελαττώματα
και μέσα απ’ αυτά θα σ’ αναστήσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
