| |
Να 'ταν να γινότανε
Να με αγαπούσες
Και γλυκά τα μάτια μου
Λίγο να κοιτούσες
Έστω να γινότανε
Κι ας μη μου μιλούσες
Στης καρδιάς σου τ' άδυτα
Να 'ταν να γινόμουν
Ο αγαπημένος σου
Και να θρονιαζόμουν
Κι ύστερα σαν γλυκαχός
Έστω ας χανόμουν
Να 'ταν θάμπος αυγινό
Του Μαγιού κι Απρίλη
Ν' άγγιζα τα ανέγγιχτα
Φλογερά σου χείλη
Κι ύστερα σαν λυκοφώς
Να 'σβηνα στο δείλι
Να 'ταν να γινόμουνα
Χρυσαετός στα αιθέρια
Να πετούσα δίπλα σου
Στα χρυσά τ' αστέρια
Να κρατούσα τ' Άπειρο
Τ' άπιαστο στα χέρια
Να 'ταν να μην ήσουνα
Θεονεραϊδένια
Να κοιτώ τα μάτια σου
Τα μενεξεδένια
Κι αγκαλιά να σου 'λεγα
Σ΄ έχω μόνη έννοια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
