| Ο χαμός
Σαν το λουλούδι που πρόωρα το κόβεις
πριν να προλάβει να βγάλει τον ανθό
έτσι κι εσύ αγάπη μου εχάθης
σαν μια θυσία στου Χάρου το βωμό.
Τα χρόνια σου ήταν λίγα
μα τά’χες ζήσει προ πολλού
τον έρωτα και την αγάπη είχες νοιώσει
πριν να χαθείς στο πέλμα του τροχού.
Έφυγες κι άφησες μια τρύπα
ένα τεράστιο κατάμαυρο κενό
που κάθε μέρα με σκοτώνει
κάθε που πάω να θυμηθώ.
Πιστεύω όμως μια μέρα θα βρεθούμε
τότε που όλ’ οι νεκροί θ’ αναστηθούν
τότε που θα γενή χαρά μεγάλη
κι όλα τα δάκρυα απ’ τα μάτια θα χαθούν
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|