| |
Στιγμές μου μοίρασα μ' ανθρώπινα ναυάγια
όπως μοιράζουν ψιχουλάκια στα πουλιά.
Μαζί τους έκανα στην δυστυχία βάρδια
δίπλα τους έμαθα για την ζωή πολλά
Αν την πίκρα και τον πόνο
τα ζυγίζαν στην ζωή,
σίγουρο θα ήταν μόνο
θάχ' η γη μας βυθιστεί,
δεν θα άντεχε στον χρόνο
απ' το βάρος το πολύ
Στιγμές μου μοίρασα με έρημους ανθρώπους
κι ήπια τον πόνο τους σαν νάτανε κρασί.
Κοντά τους ένιωσα σαν στους αγίους τόπους
με σταυρωμένους που τους μπήγουν το καρφί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
