| Στήν Μ.Ε.Θ
Μοιάζει μεταξοσκώληκας, σέ ένα διαφανές κουκούλι,
πού περιμένει σιωπηλά νά βγεί καί νά άνασάνει.
Στόν θάλαμο έντατικής, τίς προσευχές του κάνει,
μά αίσθάνεται τήν πίστη του σιγά σιγά νά χάνει..
Άνήμπορος νά άντισταθεί,στό τέρας πού τόν τρώει,
άκόμα δέν κατανοεί πώς έφτασε έδώ πέρα..
Δέν θέλησε, δέν πίστεψε, στήν νέα αύτή φοβέρα
καί άγκάλη μέ τόν θάνατο, βρέθηκε κάποια μέρα..
Άπό τήν άπομόνωση,τόν κόσμο βλέπει έξω
καί ούτε ένα πρόσωπο, οίκείο δέν γνωρίζει..
Χωρίς ψυχή καί ήθικό,πρός τόν χαμό βαδίζει
κι έπαψε πλέον τελικά, σέ κάτι νά έλπίζει...
Μόνος,έμπρός στήν μοίρα του,χωρίς τούς προσφιλείς του,
νά τού κρατούν τό χέρι του,κουράγιο νά τού δίνουν,
καί τόν βαθύ τόν πόνο του, γλυκά νά άπαλύνουν,
αύτήν τήν ύστατη στιγμή,πού όλα γύρω σβήνουν,
....πάλι τά μάτια στόν Θεό, στρέφει γιά νά ζητήσει,
ξανά, τήν μάχη τής ζωής.....στό τέλος νά κερδίσει...
-----------------------------------------------------------------------
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|