| |
Μ’ έπαιρνες μεσοχείμωνα σε αγρούς γεμάτους πέτρα
ραγίζοντας στο τέλειωμα το κοφτερό υνί σου
και μου ‘λεγες καρδούλα μου: τα «σ’αγαπώ μου» μέτρα
κι αν βγουν λειψά, μη φοβηθείς, διώξε με απ’ τη μονή σου
Μ’ έβγαζες μεσοπέλαγα με του καημού τη τράτα
κι όταν Μαϊστρος έκανε το σκάφος μας να τρέμει
σου ‘ λεγα: «Όρτσα τα πανιά, και τα κουπιά σου κράτα,
θα φύγει η φουσκοθαλασσιά, και θα ‘βρουμε απανέμι!!!!!»
Και όταν στη βραχόσπαρτη ακτή είχαμε ξωκείλει
κι έφτανε κατά πάνω μας, των Κίκονων λεφούσι
κάνει το κύμα ο Ερμής σωτήρα-κατρακύλι,
και φτάσαμε σε Μάη-γη….ο ήλιος να μας λούσει….
Μ’ έπαιρνες μεσοχείμωνα σ’ ερωτικό λημέρι
μα όταν φτάσαν έφιππες, μα και ξανθομαλούσσες
οι Αμαζόνες του έρωτα, προς τα δικά μας μέρη
με ξέχασες…και σ’ αγκαλιές, άλλες μεσουρανούσες!!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
