| |
Ρυθμίζεις ημερομηνίες,με συναισθήματα
κι απ τις δικές μου τις ταινίες
μου στέλνεις ποιήματα
Αν ήμουν μιά ξανθιά γοργόνα θα ήμουν κι άχαρη
Μα έχω τη γλύκα στην εικόνα
στις χούφτες,ζάχαρη
Κι όταν τα χέρια μου τινάζω
μέσα στα κύμματα
πίκρα κι αλμύρα,δοκιμάζω
μ αχνά μηνύματα
Κι έχω πολλά να σου εξηγήσω,με συναισθήματα
σ ένα χειμώνα αν θα γυρίσω
θα σβήνω ποιήματα
Λαθέψαμε...κι οι δυό στου χρόνου,τ ανεμογύρισμα
φιλιά...τα φίδια που μας ζώνουν
στο πισωγύρισμα
Δεν ήταν μάτια μου ιοβόλα
Ηταν οι σκέψεις μας
που μας γυρίζαν τη μουβιόλα
μεσ απ τις λέξεις μας
Μια λέξη δε θα γράψω μόνο,δε θα έχει νόημα
ούτε απορία,μες το χρόνο
σ όνειρα αγνώριμα
Καμιά ιστορία δεν τελειώνει...όπου συχνάζουμε
στο είπα,ένα Μάρτη,δίχως χιόνι
Οι δύο μας μοιάζουμε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
