| Πάλι άρχισες τα ίδια
Στάχτες και αποκαϊδια
Κι η καρδιά μου ένα κουρέλι στη βροχή.
Πάλι με σκιές τα βάζεις
Πάλι στη σιωπή βουλιάζεις
Η εικόνα σου κομμάτια και αυτή.
Αρκετά
Όλα τα 'πνιξε η συνήθεια
Κι η δική σου η αλήθεια
Μαχαιριά μέσα στα στήθια μου βαθιά.
Αρκετά
Δεν αντέχω να πονάω
Και στα ίδια να γυρνάω
Γι' αυτό φεύγω απ' τη ζωή σου μακριά.
Πάλι γέμισα σκοτάδια
Πάλι με πονάς τα βράδια
Κι η ζωή μου μία κόλαση σωστή.
Πάλι μέσα μου παλεύω
Μιαν απάντηση γυρεύω
Στα πολλά,στα αναπάντητα γιατί.
Από τη Συλλογή : "Στην ερημιά του κόσμου"
(Ιωάννινα 2010)
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|