Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το παλιό φυλάκιο.-
 

Οι ξεχασμένοι ήχοι των στρατιωτών, μετεώριζαν στους τοίχους του εγκαταλειμμένου πέτρινου φυλακίου, που χτίστηκε στο μεσοπόλεμο για τις ανάγκες του παρευρισκόμενου πορθμείου του ποταμού Αξιού ,μοναδικά σημάδια του παρελθόντος ,οι γραμμένοι στους τοίχους με κάρβουνο και κεραμίδι, πρόστυχοι στίχοι των στρατιωτών.
Χτίστηκε πάνω στα χαλάσματα αρχαίου βυζαντινού παρόμοιου φυλακίου που κι εκείνο με τη σειρά του χτίστηκε πάνω σε άλλα ακόμη παλαιότερα χαλάσματα της ελληνιστικής περιόδου .
Εμείς οι τότε πιτσιρικάδες των δύσκολων χρόνων του εξήντα προκειμένου να ενισχύσουμε το ανύπαρκτο χαρτζιλίκι μας, ψάχναμε μολυβένιους βόλους που αποτελούσαν την γόμωση βομβών που έριχναν από τις παρυφές του όρους Πάϊκου κατά τον πρώτο μεγάλο πόλεμο οι Βούλγαροι που ήταν σύμμαχοι των Γερμανών στη μάχη του Σκρά.
Με τη διασπορά του καυτού μολυβιού οι άσπλαχνοι κατασκευαστές των βομβών ,υπολόγιζαν σε περισσότερους νεκρούς των συμμάχων της αντίπερας όχθης του ποταμού Αξιού.
Η συλλογή των μολυβένιων βόλων δεν είχε σκοπό το παιχνίδι ,σα μικρά παιδιά που ήμασταν ,αλλά για να τα πουλήσουμε με την οκά στο Χαράλαμπο Αθανασιάδη ή αλλιώς “Χάμπον” ,για λίγες δραχμές ,αρκετές όμως για ν' αγοράσουμε παγωτό ή παιχνίδια, στο επί τρεις μέρες εορταζόμενο πανηγύρι του χωριού, το δεκαπενταύγουστο.
Μαζί με τα μολύβια, ειδικά μετά το όργωμα και τη βροχή ,ανακαλύπταμε μερικές φορές και μπρούτζινα αρχαία νομίσματα ,ταλαιπωρημένα από το χρόνο ,με το Μεγαλέξανδρο να φιγουράρει πάντα από τη μια πλευρά κι από την άλλη ένα άλογο μάλλον ο αγαπημένος του Βουκεφάλας .
Σπάνια βρίσκαμε ρωμαϊκά και βυζαντινά λεπτά νομίσματα κακής ποιότητας αδιάφορα επειδή δεν είχαν βάρος αλλά δεν είχαν επίσης και καλή ποιότητα μετάλλου κι έλεγε ο μπάρμπα Χάμπος ,όταν τα προσκομίζαμε για πώληση : “Είναι άχρηστα γιατί είναι τούτσια”, λέξη που δεν τη καταλαβαίναμε. Αργότερα διαπίστωσα ότι επρόκειτο για κράματα ορειχάλκου με μηδαμινή αξία για τον θείο Χάμπο. Ο θείος Χάμπος ήταν σφιχτός στις συναλλαγές του , δε μας συμπαθούσε ιδιαίτερα, εγώ όμως αποτελούσα εξαίρεση επειδή η γυναίκα του Καλλιόπη ή Κάλλη ,ήταν αδελφή του παππού μου Γιώργου. Γνώριζαν άραγε στην οικογένεια του παππού ότι η Καλλιόπη ήταν μία από τις εννέα μούσες; Αμφιβάλλω. Μου άρεσε όμως η χρησιμοποίηση των αρχαίων ονομάτων σε αντίθεση με τα Εβραϊκά που χρησιμοποιούσαν συνήθως κατά περίεργο τρόπο οι δικοί μας, Αβραάμ, Ισαάκ, Μωυσής κλπ., πιστεύω έφταιγε η προσκόλληση πάνω σε οτιδήποτε είχε σχέση με την Καινή και την Παλαιά Διαθήκη για να κρατήσουν τη χριστιανοσύνη τους, που υποσυνείδητα ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την ελληνική καταγωγή.
Εκεί σε κείνο το φυλάκιο μαζευόμασταν οι νέοι τη Καθαρά Δευτέρα και βράζαμε αλάδωτη φασολάδα με φρέσκα κρεμμυδάκια ταραμά κι ελιές συμμετέχοντας στη γιορτή του καθαρισμού και εξαγνισμού για τη σαρακοστή που άρχιζε .Εκείνη τη μέρα κάναμε τον άτυπο διαγωνισμό του πετάγματος των χειροποίητων αετών που οι ίδιοι με τα χέρια μας κάναμε ,με καλαμόβεργες κομμένες εγκάρσια ,εφημερίδες και ψαρόκολλα.
Όταν επισκέπτομαι την ιδιαίτερη πατρίδα μου πηγαίνω στο παλιό φυλάκιο κι αναπολώ τις δύσκολες αλλά υπέροχες στιγμές της νιότης.

Στο ύστατο φυλάκιο του Αξιού.-

Στο παλιό φυλάκιο δίπλα στον ποταμό Αξιό
μ' έφερε ο δρόμος μου πριν από λίγο καιρό,

χτισμένο πάνω σε αρχαία χαλάσματα Παιόνων
εκεί όπου έστηναν χορό οι κόρες αρχαίων Μακεδόνων

εκεί οι βαρκάρηδες εκτελούσαν αγώγια των δύο ακτών
μεταφέροντας στρατιώτες κι επιβάτες παλιών εποχών

έμεινε μόνο η πλούσια κοιλάδα των ακτημόνων γεωργών
έρημος θεατής στο πέρασμα προσφύγων και μεταναστών.

Μοναδικό ενθύμιο μεταγενέστερων γενεών φτηνό στολίδι
πρόστυχα στιχάκια στους τείχους γραμμένα με κεραμίδι

αυτά διάβαζα ηδυπαθώς όταν βρισκόμουν εκεί μικρό παιδί
γνωρίζοντας του έρωτα τις ηδονές με λανθασμένη συνταγή

Κάποτε σε τούτη την έρημη καταπράσινη αυλή
εμείς οι νέοι της επαρχίας ξεχασμένοι ρομαντικοί

βράζαμε και τρώγαμε αλάδωτη φασολάδα τις Καθαρές Δευτέρες
χορεύοντας και τραγουδώντας όλη μέρα ανάμεσα στις φτέρες

τελειώσαν οι παλιές ρομαντικές και αλησμόνητες εποχές
τώρα στήνουν το καρτέρι τους εκεί μόνο οι μοχθηρές οχιές.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ίωνας
 
Αγιοβλασιτης
12-01-2022 @ 18:08
Ιστορία και αναμνήσεις... ::theos.::
Κων/νος Ντζ
12-01-2022 @ 23:34
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: Ωραίες αναμνήσεις!
aridaios
13-01-2022 @ 01:54
::blush.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο