Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132756 Τραγούδια, 271251 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παραλογή
 Καλημέρα στιχοοικογένεια ! - ε -
 
Στη λησμονιά της θάλασσας τη σκέψη κυματίζω
Όταν μου λείπεις κι η σιωπή φριχτά με τυραννά
Κλέβω τα λόγια του αφρού και φράσεις σχηματίζω
Αλμύρα ρίχνω στην πληγή που τρέχει και πονά...

Λες κι επουλώνεται η ζωή σε στίχους μέσα τάχα
Όσα κι αν γράφω δεν μπορώ στο πλάϊ σου να 'ρθώ
Το χέρι μου στο χέρι σου με δίχως πένα νά 'χα
Τις ματωμένες συλλαβές του νου ν' απαρνηθώ...

Στην αγκαλιά σου η Ποίηση κάθε βραδιά κοιμάται
Ζηλεύω το αιθέριο γαλάζιο της κορμί
Το σώμα σου απ' το σώμα μου τί άραγε θυμάται ;
Στη λησμονιά με πέταξες με δίχως ενοχή...

Τώρα μονάχη τριγυρνώ εκεί που περπατούσε
Αυτή που σε ξεμυάλισε με μύθους και στοιχειά
Μα έχει σώμα από νερό και πάντα ξεγλιστρούσε
Και το μελάνι έσβηνε στα δόλια μου χαρτιά...

Έτσι που να μην με ζητάς.. ποτέ να μην με ψάχνεις
Να λες πως ήμουν είδωλο στο νου σου μοναχά
Και μελωδίες έρωτα στο πλάϊ της να φτιάχνεις
Να πνίγω τις ελπίδες μου σε πέλαγα ρηχά...

Μα κάποτε λυπήθηκε η Μοίρα τον καημό μου
Την άδικη την πλάνη της πλημμύρισε φωτιά
Και ξάφνου αναστήθηκα από τον θάνατό μου
Άναψε ο πόθος μέσα σου δική μου πυρκαγιά...

Και δεν μπορούσε το νερό το πάθος μας να σβήσει
Έμεινε η Ποίηση βουβή τους δυο μας να κοιτά
Σαν άνθρωπος ποτέ ξανά στη γη δεν θα γυρίσει
Θα μείνει σαν ανάμνηση στο νου σου μοναχά...






22-10-2013




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
Αγιοβλασιτης
14-01-2022 @ 17:19
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ιάνθη
14-01-2022 @ 20:43
Πόσο ωραίο..!
-Ειρήνη-
15-01-2022 @ 09:29
Υπέροχο, Μαρία! Μια γυναίκα με αντίπαλο την ποίηση για την καρδιά ενός άνδρα... κέρδισε τη μάχη, έχασε τον πόλεμο. Δυνατό ποίημα με γαλάζιες εικόνες και με εκφράσεις που συνδυάζουν ισοδύναμα ένταση και λυρισμό.
"Κλέβω τα λόγια του αφρού και φράσεις σχηματίζω": ο πιο όμορφος στίχος.
malkon64
15-01-2022 @ 17:11
Έξοχο !!! ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο