| |
Ri@89
16-09-2006 @ 11:49 | ::yes.:: ::yes.:: ::rol.:: | | meursault
12-10-2006 @ 06:46 | ''Αφήστε με να κλάψω, να κλάψω σαν ποτάμι.
Να κλάψω δυνατά, οι άλλοι να με πιούνε
Να στύψω μέχρι να παγώσω
Και από τα δάκρυα μου παντού κλωνάρια πράσινα να βγούνε'. ''
στο πέρασμα του χρόνου ανατριχιάζει η ρίζα και η ζωή απ' τα στεφάνια των παλιών μυρολογιέται και ξυπνά στο χώμα-χρώμα της ελπίδας..
| | ofilia
21-10-2006 @ 07:09 | πολύ καλο..με στοίχους να πλάθεις οικολογική συνηδειση | | sirena
24-10-2006 @ 11:14 | "Αφήστε με να κλάψω, να κλάψω σαν ποτάμι.
Να κλάψω δυνατά, οι άλλοι να με πιούνε
Να στύψω μέχρι να παγώσω
Και από τα δάκρυα μου παντού
κλωνάρια πράσινα να βγούνε'. "
-3 λέει το θερμόμετρο εδώ στην ξενιτιά,
κι εσύ με ταξίδεψες στης άνοιξης την ομορφιά.
::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
