Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αγάπης ίχνη
 
Της αγάπης σου τα ίχνη όλα χάθηκαν...
κόκκοι άμμου που παρέπεσαν στην έρημο .
Τριαντάφυλλο στον ήλιο που ήταν κέρινο ...
χειμωνιάτικοι πανσέδες που μαράθηκαν..

Δε λογιάζω την πενία των αισθήσεων ...
ίσως είναι της ζωής τα ανταλλάγματα .
Των απλών επιλογών μας τα φαντάσματα...
κι οι απώλειες των τόσων κατακτήσεων.

Ούτε βλέπω τη χαμένη  τη φροντίδα σου ....
Ίσως φταίει της ευθύνης η εξάντληση .
Δεν υπάρχει πάντα εύκολη απάντηση....
το κενό για να καλύψει στη σελίδα σου.

Τόσα χρόνια μες το βλέμμα σου την διάβαζα ...
κι όλα τα άλλα τα  λογάριαζα ασήμαντα.
Σαν με κοίταζες ανοίγανε τα σύμπαντα ...
και τις στήλες του παράδεισου αγκάλιαζα.

Δεν τη βλέπω την αγάπη πια στα μάτια σου ...
ούτε ένα δεν απέμεινε σημάδι της .
Έπαψε να ιριδίζει το σμαράγδι της...
και το φως δε λαμπυρίζει στα παλάτια  σου.










 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
23-01-2022 @ 07:35
Υπέροχο!!! υπέροχο!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Κων/νος Ντζ
23-01-2022 @ 09:14
Ούτε βλέπω τη χαμένη τη φροντίδα σου ....
Ίσως φταίει της ευθύνης η εξάντληση .
Δεν υπάρχει πάντα εύκολη απάντηση....
το κενό για να καλύψει στη σελίδα σου.

Πολύ όμορφο! ::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
Μπόσινας Νίκος
23-01-2022 @ 11:07
Πολύ πολύ ωραίο!
kasabet
23-01-2022 @ 14:18
Απλά υπέροχο ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
23-01-2022 @ 20:33
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
23-01-2022 @ 21:22
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
zari.kardias
24-01-2022 @ 00:27
Της αγάπης σου τα ίχνη όλα χάθηκαν...
κόκκοι άμμου που παρέπεσαν στην έρημο .
Τριαντάφυλλο στον ήλιο που ήταν κέρινο ...
χειμωνιάτικοι πανσέδες που μαράθηκαν..
Πανέμορφο ΟΛΟ!!! ::theos.::
...με συγκινητικά λυρική ευαισθησία!!! ::up.::
::hug.::
-Ειρήνη-
24-01-2022 @ 15:02
Μια αγάπη που έφυγε και δε θα ξαναγυρίσει... με πόσο θλιμμένα όμορφες ποιητικές εκφράσεις την περιγράφεις! Ειδικά οι 1η, 4η και 5η στροφές... οι μεταφορές σου είναι έξοχες! "Σαν με κοίταζες ανοίγανε τα σύμπαντα", "
Δεν τη βλέπω την αγάπη πια στα μάτια σου ": τέλεια αντίθεση. Μια πολύ πικρή διαπίστωση ανάμικτη με παράπονο διαβάζω στο ποίημα και ταυτόχρονα μια αποδοχή όχι με την καρδιά, αλλά με τη λογική. Συμφωνώ με την τελευταία πρόταση του σχολίου του zari.kardias.
Σκόρπιες σκέψεις
24-01-2022 @ 23:38
Υπέροχο γεμάτο με το συναισθημα της απώλειας και της λήθης και της νοσταλγίας μιας αγάπης που συρρικνώνεται λίγο πριν το τελος ::hug.::
νησιώτης1959
25-01-2022 @ 11:10
Δεν τη βλέπω την αγάπη πια στα μάτια σου ...
ούτε ένα δεν απέμεινε σημάδι της .
Έπαψε να ιριδίζει το σμαράγδι της...
και το φως δε λαμπυρίζει στα παλάτια σου.

Εξαιρετικό!!!
malkon64
28-01-2022 @ 10:22
Ωραιότατο!!! ::yes.:: ::yes.:: ::theos.::
Ιάνθη
29-01-2022 @ 12:17
Όντως, διαφορετική συχνότητα όμως κι εμένα μ' αρέσει! ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο