| |
Η ψυχή δεν χρειάζεται ενδύματα
Καθε πρωί πριν ντυθούμε
και βαλουμε τα καλά μας,
πριν καν καλά καλά ζωγραφίσουμε ένα χαμόγελο
στο προσωπο μας με χρώματα ανεξίτηλα,
φτιαγμένα να στολίζουν την υπαρξή μας,
καθε πρωί ντύνουμε και την ψυχή μας.
Όταν βρέχει
μ' ένα διάφανο πλαστικό μανδύα
για να μη βρέχεται και μουλιάζει
θα πιάσει μούχλα και δεν κάνει.
Όταν κάνει κρύο
της βάζουμε παλτό, γάντια και σκουφιά
μην αρπάξει κανένα κρυολογημα
κρίμα είναι.
Όταν χιονίζει
την καλύπτουμε εντελώς
για να μην παγώσει.
Μα το καλοκαίρι
η ψυχή δε χρειάζεται ενδύματα
μένει έτσι γυμνή,
ευθραυστη,
ευάλωτη και ευπλαστη.
Απαλλαγμμένη από
το βάρος των υποχρεώσεων του χειμώνα,
την αναποφασιστικότητα της άνοιξης,
τη μελαγχολία του φθινοπώρου.
Έτσι μόνο αξίζει
να αντικρίζουμε το μέσα μας.
Να φτιάχνουμε ένα τεχνητό καλοκαίρι
οπού εκεί η ψυχή θα μπορεί να απογυμνώνεται
από κάθε είδους απογοητεύσεις,
να απελευθερώνεται
από τα πρέπει και τις δεσμεύσεις.
Μέσα στο φως του ήλιου
θα δεις να διαγράφονται
πάνω στο απαλό, μεταξένιο,
αλαβάστρινο δέρμα της
τα πρώτα σημάδια της ύπαρξης σου.
Σημάδια φτιαγμένα από δάκρυα,
από πόνο και από θυμό.
Δεν βγάζουν νόημα
αν μονάχα τ'αντικρίσεις.
Πρέπει να τα ψηλαφίσεις
τόσο που σε κάθε άγγιγμα σου
η ψυχή θα δίνει μιά απάντηση.
Η αναζήτηση ξεκινά με μιά ερώτηση
και η μία ερώτηση φέρνει την άλλη.
Ψάξε μέχρι όλες οι ερωτήσεις
να είναι απαντημένες
και έτοιμες να σου δώσουν
μία πλήρη εικόνα
για το ενδόμυχο σου πανωφόρι
όχι μόνο για την επιφάνεια
αλλά και για τον πυρήνα του.
Κατερίνα Δ. Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
