| |
Πως ειναι να ηττασαι χωρις να αγωνιζεσαι;
Πως ειναι πριν ωριμασεις να σαπιζεις;
Πως ειναι το μυαλο σου να στασιαζει;
Πως ειναι να μην μοιαζεις με τους αλλους;
Πως ειναι μια μερα να ειναι ιδια με την προηγουμενη
που με την σειρα της θα ειναι ιδια με την επομενη
την μεθεπομενη
μερες πανομοιοτυπες
που διακοπτονται με ανακουφιστικες ωρες υπνου
μερες που σε φερνουν πιο κοντα στο θανατο
λυτρωτικη η ιδεα του
δεν αντεχεται αλλο αυτο
ουτε σε εντυπωσιαζουν πια οι σκεψεις
για τους ερωτες που χασαν το ανθρακικο τους
για τις φιλιες που δημιουργηθηκαν απο τις περιστασεις
για την σταδιακη απαξιωση του εαυτου σου
γαμημενες φρικες δεν σας φοβαμαι πια
γιατι εχω τα χαπακια μου
τα πολυχρωμα χαπακια μου
η λογικη τους ειναι απλη
αφου δεν μπορεις να διαχειριστεις τις σκεψεις σου
στις στερουνε
το μεγαλυτερο μερος εστω
και τα συναισθηματα
γινεσαι ψυχρος εκτελεστης
χωρις τα ψυχοφαρμακα
το μυαλο τρεχει πιο γρηγορα
κι η καρδια χτυπα πιο δυνατα
εχεις την ψευδαισθηση οτι ζεις
κινηται ο κοσμος
κινησαι κι εσυ
καποιοι απεφανθει
οτι κινησαι λαθος
ετσι σε θελουν ναρκωμενο
ακινδυνο
υπακουο στο παιχνιδι της παραγωγης
και της αναπαραγωγης
επαψες να βιωνεις
επαψες να πονας
δεν δινεις δεκαρα
δεν εισαι με κανεναν
εισαι ενα νεο ειδος
η συνειδητοποιηση μονο
σου αφηνει μια πικρη γευση στο στομα
χειροτερη απο τσιγαρο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
