| |
“Ξέρω”, “ξηρά” και “ξηρασία”, είναι η ίδια ιστορία,
ας δούμε ετυμολογία κι ας παραθέσουμε στοιχεία.
“Ξέρω” λοιπόν, απ’ το “ἐξεῦρον”, (εκ των αυτών που έχω βρει)
αυτό που ήδη εγώ γνωρίζω, άρα δε φέρει αλλαγή.
“Ξηρά” το σταθερό το χώμα, αλλιώς το λέμε και στεριά,
αυτό που όλα τα στηρίζει και το γνωρίζουμε καλά.
“Ξερός”, αλλιώς ο στάσιμος, αυτός που δεν αλλάζει,
δεν έχει μέσα του ροή, του λείπει το νερό.
Όπως σα δούμε ένα φυτό, που έκανε το κύκλο,
κι ύστερα μόνο ζάρωσε στο χρόνο να αφεθεί,
εκείνο ξέρει και ξερά, τα φύλλα του θα γίνουν,
μέχρι απ’ την ίδια την ξηρά, να καταναλωθεί…
Η “ξηρασία” φίλε μου, εύκολα αποδίδει,
πνευματικά ή φυσικά την έλλειψη ροής,
αυτό το δώρο του νερού, που κάπως το στερείται,
και σταματά να γίνεται ο κύκλος της ζωής.
Δε ξέρω εγώ, πάντα το γράφω, ακολουθάω τη ροή,
ξαναζητώ, αλλιώς το ψάχνω, τ’ αφήνω να αναδειχθεί,
όποιος τα ξέρει θα γεράσει, όποιος μαθαίνει νέος ζει,
κι εμείς που τα ‘χουμε ξεχάσει, αναζητάμε τη ζωή.
Σημείωση του κάπα-σίγμα, αυτό που το προφέρουν «Ξι»
είναι “ὀξύς” αυτός ο ήχος, στο γράμμα που αντιστοιχεί,
συχνά σημαίνει “δεν αλλάζει”, ή επιστρέφει στο παλιό,
κάτι σου βγάζει, κάτι παύει κι είναι απόλυτο, κοφτό.
Και μία λέξη έχω ακόμα, λίγη τροφή για να σκεφτείς,
ο “ξένος” τι να συμβολίζει, σε ποιά αλήθεια αντιστοιχεί;
Λίγο παρά-ξένη η λέξη, εκείνος φέρνει αλλαγή,
όμως ο ίδιος δεν αλλάζει, (ως προς εσένα που ‘σαι εκεί).
Μήπως οι ξένοι δεν αλλάζουν, μόνο οι οικείοι στη ζωή,
σ’ επιτρέπουν να διακρίνεις, την αλλαγή τους στην ροή;
Μήπως καθένας είναι ξένος, και κάπως μέσα του ξερός,
ή στην ξηρά του έχει πατήσει και κατευθύνεται στο φως;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
