| |
Πόσο κόσμο να αντέξει κι αυτή η καρδιά;
Ανθρώπους που χάσαμε,
πρόσωπα που αγαπήσαμε και ξεχάσαμε,
χαμόγελα που έμειναν για πάντα ριζωμένα..
Σε εχθρούς και φίλους μοιρασμένη,
σε αγγέλους που τους είδαμε μόνο για μια φορά,
σε όλα αυτά τα συναισθήματα που ξυπνάει..
Ένας χτύπος για τον καθένα ξεχωριστά και για όλους μαζί ταυτόχρονα..
Και πόσο ακόμα να αντέξει;
Άτε λες ένας ακόμα άνθρωπος,
δυο ακόμα πέτρινα μάτια,
ένας ακόμα χτύπος που θα ξεφύγει μόνο για εσένα..
Αυξάνεται η πίεση..
Είναι πολύς ο κόσμος και κάπου ξέφυγε..
Λίγη πίεση ακόμα,
ένας ακόμα χτύπος,
λίγο πιο γρήγορα..
Λίγο πιο γρήγορα να τους προφτάσει όλους,
ένας χτύπος για εσένα και για όλους μαζί ταυτόχρονα..
Μα πόσο ακόμα;
Αυξάνεται κι άλλο η πίεση..
Στα χαμόγελα που έσβησαν κι έμειναν για πάντα εδώ,
στα τόσα πρόσωπα που ξεθώριασαν μα εξακολουθεί να θυμάται,
στα σωματότυπα εκείνα που δεν βγάζουν πλέον κανένα νόημα..
Είναι η στιγμή εκείνη που η καρδιά αρνείται το καθήκον της,
με σηκωμένα τα χέρια να φωνάζει «κανένας άλλος, ως εδώ»,
χωρίς νέα πρόσωπα,
με όσα χαμόγελα της έμειναν..
Τη στιγμή εκείνη που θα χτυπήσει για τελευταία φορά,
ένας επιπλέον χτύπος θα ξεφύγει για εσένα..
Γιατί στην καρδιά αυτή θυμάμαι γράφτηκες ανεξίτηλα..
Και μάλιστα δύο φορές..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
