| |
Προπατορικό Αμάρτημα
Τώρα… πως το ‘παθε Αυτός, τόσο συγκρατημένος
στην ηθική του κέρβερος, πλήρως συγκροτημένος
πατώντας όρκους και αρχές, ξεχνώντας υποσχέσεις
κι υπέκυψε σε πειρασμό κι αμαρτωλές ορέξεις…. ;;;
Φταίει κι Εύα! Που κι αυτή, σε κάθε ευκαιρία
βράδυ, πρωί, απόγευμα, με ζέστη ή με κρύα,
εκεί που μάχη έδινε, μήπως και πάθει νίλα
Του λεγε:
- Αδάμ, δοκίμασε! Ωρίμασαν τα μήλα.
Για δες τα πως στρογγύλεψαν!! Η ώρα δεν θ’ αργήσει
χρειάζονται ένα κηπουρό να ‘ρθεί να τα τρυγήσει.
Έλα λοιπόν, τι κάθεσαι κι άλλο δεν αντέχουν
τώρα ειν’ καλά να τα γευτείς, αργότερα θα … πέσουν.
…. Αδύνατον ν’ αντισταθεί σε τέτοιο πειρασμό!
Πάτησε όρκους!
- Σχώρα με Θεέ μου τον φτωχό!
Βαρέθηκε να τα θωρεί και να τα καμαρώνει
να τρέχουνε τα σάλια του , χέρι να μην απλώνει.
Κι απλώνει χέρι στιβαρό, κι αρπάζει αυτά τα μήλα!
( Ώρα καλή στην πλώρη του κι…. Παναγιά στα ξύλα.)
Τα μήλα αφού γεύτηκε, κατέβηκε πιο κάτω
Κι επ’ αυτοφώρω πιάστηκε να γλύφει και το… πιάτο.
Όμως μεσ’ τον Παράδεισο δεν ήτανε να βήξεις,
και έκτακτο παράρτημα βγάλανε στις ειδήσεις
Κουτσομπολεύαν πονηρά , κάθε στιγμή και ώρα
των πρωτοπλάστων βγάζοντας τα άπλυτα στη φόρα.
Συγχύστηκε ο Πανάγαθος, φωνάζει των αγγέλων:
- Αμεση θέλω αναφορά όλων των πεπραγμένων!
Τι έγινε, πως έγινε, ποιος φταίει να μου πείτε.
Τι με κοιτάτε άχρηστοι ; Εμπρός ξεκουμπιστείτε.
Τους έδιωξε, μα σκέφτονταν ωστόσο πικραμένος,
- Λίγος πηλός περίσσεψε, είπα μη πάει χαμένος …
Ως εργαλείο ούρησης τον χάρισα στους άνδρες
να κατουρούν ραντίζοντας τους τοίχους και τις μάντρες.
Θαρρώ πως ήταν άστοχη ετούτη εδώ η λύση
γιατί ο Αδάμ διέγνωσε πως κάνει κι άλλη χρήση.
Μα τώρα πάει έγινε, όμως φρονώ εισέτι
μπελάδες πως θα έχουμε μ’ αυτό το μαραφέτι.
……………………………………………………………………….
Κλήθηκαν οι πρωτόπλαστοι να δώσουν εξηγήσεις
και ειδικό συμβούλιο σύστησαν για τις κρίσεις.
- Πες μας Αδάμ τι ζήταγες σε στάση εξήντα εννέα .
Και συ Εύα που έμαθες … κλαρίνο τόσο νέα;
Εμπρός λοιπόν, βουβάθηκες, σου κόπηκε η λαλιά ;
Γιατί τα μήλα τρώγοντας, τίναζες τη μηλιά;
- Ποτέ μήλα δεν έτρωγα, ούτε και άλλα φρούτα
Ρητώς απαγορεύονταν σε μένα όλα τούτα.
Η Εύα μ’ εξαπάτησε! Μου λέει:
- Αδαμάκοοοο!!!
Αισθάνομαι περίεργα στον ομφαλό, πιο κάτω.
Και όπως έσκυψα να δω……. απ’ ενδιαφέρον μόνο,
ένοιωσα μία έξαψη, πρωτόγνωρη δηλώνω.
Έκανα ν’ αποτραβηχτώ, το δυνατόν πιο σύντομα
μα κείνη με εμπόδισε μ’ ένα… κεφαλοκλείδωμα!!!
Άπαξ και εδοκίμασα τα μήλα μια φορά
Συνήθεια μου έγινε να … σείω την μηλιά.
Και κούνα – κούνα τη μηλιά σείονταν και τα μήλα
Κι ομολογώ πως έπαθα, σαφώς, μεγάλη νίλα.
- Καλώς! Μα πες μας και αυτό λιγάκι πριν να φύγεις
Όλα τα ομολόγησες ή κάτι αποκρύβεις;
Γιατί μας έγινε γνωστό και όλοι γνωρίζουν ήδη,
πως πήρε μέρος ενεργό και κάποιο δόλιο φίδι.
- Αλήθεια είναι. Ω! Άξιοι κι έντιμοι δικαστές μου
Χωρίς το φίδι τίποτε δεν θα κανα ποτές μου.
Το φίδι αυτό το βδελυρόν εσήκωσε κεφάλι
και μου ‘φτασε το άτιμο θαρρώ ως το αφάλι.
-Εμπρός λοιπόν φανέρωστο, για να τιμωρηθεί
Να λείψει αυτό το μίασμα και η ντροπή απ’ τη Γη.
-Ενίσταμαι!!!
Ξεφώνησε με ένταση η Εύα
και βιαστικά πλησίασε ανήσυχη στην έδρα.
-Γνωρίζω τις συνέπειες σαφώς, μα σας δηλώνω
ότι θα πάω να κρεμαστώ στον πιο ψηλό τον κλώνο.
Καλά, μα είστε σοβαροί ή τάχετε χαμένα;
Το φίδι αν σκοτώσετε, σκοτώνετε και μένα.
Τα φίδια είναι χρήσιμα κι όποιος δεν τα γουστάρει
Θ’ αρκούσε μία δοκιμή, για να αποδώσει χάρη .
Χάρη;; ;
Όχι δεν δώσανε, αν και το θέλαν τόσο.
(Την γλύκα όμως του όφεως δοκίμασαν ωστόσο.)
Και όλοι συμφωνήσανε, εν πλήρη απαρτία,
το να τινάζεις τη μηλιά, δεν είναι αμαρτία.
Τα φίδια ως είδος έπρεπε και να προστατευτούν
και ότι τα μήλα απ’ τη μηλιά, πρέπει να φαγωθούν,
όσο είναι ακόμα τρυφερά και με χυμούς γεμάτα
κι αν μείνουνε ατρύγητα…. Χαράλαμπέ μου κλάψτα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
