| Με παίρνεις με το βλέμμα σου για μακρινά ταξίδια
κι η γλύκα απ΄ το γέλιο σου αγέρι που με πάει
σαν πλοίο μεσοπέλαγα που άρχισε παιγνίδια
με του νοτιά το κύμα κι ας ξέρει πως πονάει.
Με πήρες με το βλέμμα σου απ΄ τα συνηθισμένα
και σαν παιδάκι άφησα το νου μου ν΄ αρμενίσει
σε θάλασσες παραμυθιών με λόγια ξεχασμένα
που η ματιά σου έτυχε να μου τα ψιθυρίσει.
Το βλέμμα σου,
με ταξιδεύει σ΄ έναν κόσμο άφταστο,
συχνά μ΄ αφήνει άγρυπνο κι ανάστατο
να περιπλανιέμαι,
εκεί που δεν μπορείς να ΄ ρθεις,
κοντά μου ήλιος να σταθείς
κι εγώ να το καυχιέμαι.
Με πήγες με το βλέμμα σου σ΄ ονείρου μονοπάτια,
εκεί που η χαρά μαζί κι ο έρωτας βαδίζουν,
οι αγκαλιές σου φαίνονται να μοιάζουν με παλάτια
και τα φιλιά στα χείλη σου πεθαίνουνε κι ανθίζουν.
Με πήγες με το βλέμμα σου στα πιο κρυφά λημέρια,
εκεί που ζουν τα χάδια σου και τα αγγίγματά σου,
σαν ευλογία τα ζητώ από τα δυο σου χέρια
το σώμα μου να πάρει φως απ΄ τα σκιρτήματά σου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|